بهبود نرخ تحويل بسته و تاخير انتها به انتها در الگوريتم مسيريابي فرصت طلب فازي

در سالهاي اخير، مقوله مسيريابي در شبكه هاي بيسيم يكي از بحث هاي مهم و چالش برانگيز محققان مي باشد. مسيريابي فرصت طلب يك روش جديد در مسيريابي مي باشد كه اخيرا مورد توجه قرار گرفته و از ماهيت پخشي محيط بيسيم ايده گرفته و با بهره گيري از اين ويژگي شبكه هاي بيسيم، باعث بهبود عملكرد اين شبكه ها گرديده است. در مسيريابي فرصت طلب، مجموعه اي از كانديدا انتخاب و به عنوان گره بعدي در نظر گرفته مي شوند. هنگامي كه يك بسته توسط فرستنده ارسال مي گردد، مجموعه ي كانديدا بسته را دريافت و بر اساس اولويت كانديداشروع به ارسال بسته مي كنند.از اهداف مسيريابي فرصت طلب مي توان به افزايش قابليت اطمينان در شبكه اشاره كرد. الگوريتم FOR توسط سيستم فازي كانديدا مناسب را انتخاب و سپس مجموعه كانديدا بااولويت را ايجاد مي كند،اين الگوريتم با درنظر گرفتن پارامترهاي احتمال لينك،فاصله و چگالي گره هاي همسايه نرخ تحويل بسته و قابليت اطمينان در شبكه را افزايش مي دهد.در اين مقاله به بررسي عملكرد الگوريتمFOR با ساير الگوريتم هاي مسيريابي فرصت طلب از نظر نرخ تاخير انتها به انتها و نرخ تحويل بسته با استفاده از نرم افزار NS-2 مي پردازيم.با استفاده از الگوريتم FOR تاخير انتها به انتها 50% كاهش و بسته ها با نرخ 92% تحويل مقصد داده مي شوند.