كارايي ميراگر جرمي تنظيم شونده در كاهش آسيب خستگي سكوهاي دريايي نوع جاكت

بروز پديده خستگي ناشي از امواج در اتصالات سكوهاي دريايي، يكي از عوامل ايجاد پتانسيل بالاي خرابي در اين نوع از سازه¬ها است. در صورت نياز به تداوم استفاده سازه سكو بعد از پايان عمر طراحي، بايستي شكست ناشي از اين پديده را در اتصالات كنترل كرد. غالباً روش‌هاي مرسوم جهت افزايش عمر اتصالات اين سازه¬ها، نظير افزايش ضخامت اعضا در محل اتصالات يا استفاده از تكنيك¬هاي بهبود جوش، به علت محدوديت‌هاي دسترسي به آن‌ها امكان‌پذير نمي¬باشد. لذا استفاده از ميراگر جرمي¬ تنظيم¬شونده به‌عنوان يكي از پركاربردترين سامانه‌هاي كنترل سازه با هدف استهلاك انرژي ناشي از امواج و به ‌تبع آن كاهش آسيب خستگي وارده به سازه؛ جايگزيني مناسب براي روش‌هاي مذكور مي‌باشد. با مدل‌سازي سكوي نمونه و انجام آناليز خستگي به روش طيفي مبتني بر متد عمر-تنش در نرم‌افزار المان محدود SACS، كارايي ميراگر جرمي تنظيم شونده در اتصالات مختلف مورد بررسي قرارگرفته است. براي در¬نظر¬گرفتن اثرات غير¬خطي، تابع انتقال با فرض تيزي ثابت امواج، به دست مي¬آيد. نتايج بدست آمده نشان مي¬دهد كه ميراگر جرمي تنظيم¬شونده آسيب خستگي اتصالات را به ميزان قابل قبولي كاهش داده كه اين كاهش وابسته به موقعيت و نقش آن در انتقال بار وارد بر سكو مي‌باشد.