آلودگي ناشي از شكوفايي‌هاي مضر جلبكي و اثرات آن بر آكوسيستم‌هاي دريايي

مطالعات نشان داده است كه اكثر شكوفايي‌هاي فيتوپلانكتوني معمولا اثرات سودمندي بر اكوسيستم‌هاي دريايي دارند. به هرحال شكوفايي برخي از گونه‌هاي فيتوپلانكتوني ممكن است اثرات منفي بر جاي بگذارند كه اين نوع از شكوفايي‌ها، شكوفايي مضر جلبكي ناميده مي شوند. شواهد نشان مي‌دهند كه در طي ده‌هاي اخير، تعداد و مدت زمان ماندگاري اينگونه شكوفايي‌هاي مضر جلبكي چه منطقه‌اي و چه از منظر جهاني در حال گسترش است. از اينرو شكوفايي‌هاي مضر جلبكي مي‌توانند باعث مشكلات جدي براي موجودات دريايي و سلامت عمومي از طريق انتقال سم در چرخه غذايي، گردشگري و يا تجهيزات تصفيه آب دريا (آب‌شيرين كن) ايجاد نمايند. فاكتورهاي زيادي همچون محيطي، تغييرات اقليمي و فعاليت‌هاي انساني در بروز اين پديده دخالت داشته كه مي‌توانند اثرات زيانبخشي را بر روي موجودات زنده و اكوسيستم بر جاي بگذارند. اين مقاله يك نظر اجمالي از وقوع شكوفايي مضر جلبكي در سواحل خليج‌فارس و درياي عمان با تاكيد بر دينوفلاژلاي Cochlodinium polycrikoides در دسترس قرار مي‌دهد. پيدايش ناگهاني و گسترده آن از امرداد 1387 تا ارديبهشت 1378 رخ داده و براي مدت بيش از 8 ماه طول كشيد. شكوفايي ناشي از آن باعث مرگ و مير گسترده ماهيان، محدود نمودن عمليات صيد سنتي، تخريب آبسنگ‌هاي مرجاني، تاثير بر روي صنعت گردشگري و فشار بر روي تاسيسات آب شيرين‌كن و سرانجام باعث ضرر اقتصادي گرديد. بعلاوه، اين مقاله قصد دارد تا خلاصه‌اي از نتايج بدست آمده از اجراي پروژه‌هاي تحقيقاتي در خليج‌فارس ايران را ارائه نمايد.