بررسي كارايي انرژي و كارايي زيست محيطي بخش‌هاي اقتصادي ايرانطي دوره 1375-1394

: هدف تحقيق حاضر بررسي سطح كارايي انرژيو كارايي زيست محيطي بخش‌هاي عمده اقتصاد ايران مي‌باشد. براي اين منظور از داده‌هاي پانل بخش‌ها و زيربخش‌هاي اقتصاد ايران (كشاورزي، نفت، صنعت، حمل و نقل و بخش خانگي، تجاري و عمومي) طي دوره 1375- 1394 استفاده شده است. ميزان كارايي انرژيو كارايي زيست محيطي با استفاده از روش تحليل پوششي داده‌هابر مبناي برنامه‌ريزي رياضي برآورد گرديده است. متغيرهاي بكار رفته در اين پژوهش براي محاسبه كارايي انرژي شامل نيروي كار، موجودي سرمايه و مصرف انرژي بخش‌هاي اقتصاد به عنوان ورودي‌ها و ارزش افزوده بخش‌هاي مذكور به عنوان خروجي وبراي محاسبه كارايي زيست محيطي نيروي كار، موجودي سرمايه به عنوان ورودي‌ها و ميزان انتشار گاز CO2 هر بخش به عنوان خروجي نامطلوب و ارزش افزوده بخش‌هاي مذكور به عنوان خروجي مطلوب در نظر گرفته شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه بخش كشاورزي و نفت در طي دوره مورد مطالعه از لحاظ كارايي انرژي و زيست محيطي كارا هستند و بخش حمل و نقل كمترين ميزان كارايي انرژي و كارايي زيست محيطي را دارند. و ميزان كارايي زيست محيطي بخش‌ صنعت و بخش خانگي، تجاري و عمومي بيشتر از كارايي مصرف انرژي است. در نهايت نتايج رابطه مثبت بين كارايي انرژي و كارايي زيست محيطي را نشان مي‌دهد