ارتباط بين نظام راهبري شركتي و سطح نگهداشت وجه نقد در شركت‎هاي بورسي

مديران شركت به منظور حداكثر كردن ارزش شركت به دنبال اجراي سرمايه‎گذاري‎هاي سود آور مي‎باشند كه انجام اين پروژه‎هاي سودآور مستلزم تامين مالي مي‎باشد. تنها منابع تامين مالي، كمبود نقدينگي تسهيلات بانكي نيست و راه كارهاي ديگري نيز وجود دارد. محدوديت‎هاي مالي داخلي محدوديت‎هايي هستند كه در ارتباط با منابع (وجه نقد) داخل واحد تجاري مطرح بوده و مي‎توان تحت عنوان هزينه نمايندگي مطرح كرد. هدف پژوهش حاضر؛ بررسي رابطه بين نظام راهبري شركتي با محدوديت‎هاي مالي و سطح نگهداشت وجه نقد در شركت‎هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي‎باشد. جامعه آماري پژوهش شركت‎هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‎هاي 1390 الي 1395 مي‎باشد كه با توجه به روش نمونه‌گيري حذف سيستماتيك تعداد 92 شركت به عنوان نمونه انتخاب شده است. اين تحقيق يك تحقيق توصيفي همبستگي مي‎باشد كه از حيث هدف كاربردي است. روش گردآوري اطلاعات كتابخانه‎اي مي‎باشد. و ابزار‎هاي گردآوري اطلاعات نيز صورت‎هاي مالي حسابرسي شده شركت‎هاي بورس و سايت كدال بوده است. يافته‎ها نشان مي‎دهد كه بين متغير نظام راهبري شركتي با متغير سطح نگهداشت وجه نقد ارتباط معناداري وجود ندارد.