برآورد جريان نقدينگي و سودآوري گاوداري هاي سنتي و صنعتي با سطوح مختلف توليد شير استان اردبيل

براي افزايش توان رقابت هر رشته ي توليدي در دامپروري، بايد نسبت به افزايش سودآوري آن شاخه ي توليدي اقدام نمود. يكي از راه¬هاي موثر بر افزايش سودآوري در دامپروري استفاده از اصلاح نژاد مي¬باشد. در مدل زيست اقتصادي استفاده شده در اين تحقيق درآمد توليد كنندگان از فروش شير، تليسه مازاد، گوساله نر و گاو حذفي به ازاي هر گاو در سال تأمين مي¬شدند و هزينه¬ها شامل تغذيه، پرورش تليسه، بازاريابي، مديريت و هزينه ثابت بودند كه وابسته به سطح توليد گله مي¬باشند. روش پرورش بر اساس نوع مديريت به دو روش پرورش سنتي و صنعتي تقسيم شدند.در هر دو سيستم بالاترين ميزان درآمد مربوط به فروش شير بود و پس از آن به ترتيب فروش گاو حذفي، گوساله نر و تليسه مازاد بود. با افزايش سطح توليد شير، سهم نسبي درآمد حاصل از فروش شير در مقايسه با فروش ساير منابع درآمدي افزايش يافته بود. هزينه¬ها نيز در دو دسته¬ي متغير و ثابت جاي گرفتند. از ميان هزينه¬هاي متغير نيز در هر دو سيستم بيشترين مقدار مربوط به هزينه تغذيه بوده و پس از آن به ترتيب هزينه بازاريابي، پرورش تليسه و مديريت قرار داشت. در هر دو سيستم پرورشي، بيش از نيمي از كل هزينه¬ها مربوط به هزينه¬هاي تغذيه¬اي بود.