مدرسه طبيعت رويكردي براي تعامل كودكان با طبيعت

تحقيقات بسياري از دانشمندان نشان مي دهد كه تجربيات مستقيم كودكان با طبيعت به طور چشمگيري كاهش يافته است، و كودكان امروزي به طرز وحشتناكي دور از محيط طبيعي رشد مي كنند و به شدت به تكنولوژي وابسته هستند و بيشتر وقتشان را در داخل آپارتمان ها مي گذرانند. تمايل و وابستگي به تكنولوژي، سبب بروز تاثيرات منفي بر سلامت جسماني و روان شناختي كودكان خواهد بود. از اين رو مدرسه طبيعت به عنوان يك رويكرد آموزشي كه از دهه ۱۹۵۰ مورد توجه اكثر كشورهاي توسعه يافته جهان قرار گرفته، فرصت هايي را براي كودكان فراهم مي كند تا محيط طبيعي را به صورت منظم طي يك دوره زماني طولاني مدت كشف و بررسي كنند. در واقع مدرسه طبيعت قلمرويي است براي كودكان؛ فضايي كه در آن امكان تعامل آزادانه، كنجكاوانه، و سرخوشانه با طبيعت براي آنها فراهم است. لذا هدف از اين مطالعه آشنايي با رويكرد آموزشي مدرسه طبيعت و نقش تربيتي طبيعت به عنوان يكي از مهمترين زمينه هايي است كه كودك در طي سال هاي حساس و تاثير گذار بلوغ خود با آن سر و كار دارد. مواد پژوهش در اين مقاله شامل جستجو در پايگاه هاي اطلاعاتيGoogle scholar ,proquest, science direct, Scopus, book see و ساير سايت هاي مرتبط داخلي و خارجي مرتبط با موضوع مورد بررسي مي باشد. در مجموع تعداد 73 كتاب و مقاله جمع آوري گرديد، كه از 21 منبع فارسي و انگليسي با توجه به هدف اصلي نگارش مقاله استفاده شد.