(رابطه بين طرحواره هاي ناسازگار اوليه و اضطراب سخنراني در دختران دبيرستاني متوسطه دوم)

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه طرحواره هاي ناسازگار اوليه با اضطراب سخنراني در دختران دبيرستاني(متوسطه دوم) منطقه اشترينان انجام شده است. روش: اين پژوهش از نوع مطالعات توصيفي-همبستگي بوده است و روش نمونه گيري هدفمند غير تصادفي(در دسترس) استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه‌، كليه دانش آموزان دبيرستاني دختر (متوسطه دوم) منطقه اشترينان به تعداد 169 نفر بودند، طبق فرمول تعيين حجم كوكران حجم نمونه 117 نفر انتخاب شدند. از پرسشنامه افكار اضطراب سخنراني جاسپر وتلج (2004) و پرسشنامه طرحواره هاي ناسازگار اوليه يانگ (فرم كوتاه-75 آيتمي) استفاده شد. براي تحليل داده ها از ضريب همبستگي و رگرسيون چند متغيره با كمك نرم افزار spss23 استفاده به عمل آمد. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين سيزده مورد از طرحواره هاي ناسازگار اوليه به استثناي طرحواره گرفتار/ خويشتن تحول نيافته و ايثارگري با اضطراب سخنراني رابطه وجود دارد. نتيجه گيري: اضطراب سخنراني از طريق طرحواره هاي ناسازگار اوليه قابل تبيين و پيش بيني است.