پيشگيري وضعي و فني در قبال جرايم عليه نابينايان و راه كارهاي مقابله با آن

همواره حقوق افراد معلول با چالش روبرو بوده و عواملي چون عدم جامعيت قانون، بي‌اطلاعي اغلب افراد از حقوق واقعي خود، عدم توانايي در دفاع از حقوق خود و مواردي از اين قبيل در جوامع وجود دارد كه افراد معلول به دليل اينكه جزء ناتوان‌ترين افراد جامعه مي‌باشند، بنابراين، بيش‌ترين آسيب‌پذيري را از جنبه دستيابي به حقوق خود دارند، قانون جامع حمايت از حقوق معلولان ايران بيش از آن‌كه قانوني حق‌محور باشد و بر شناسايي و تضمين حقوقي برابر با افراد عادي تأكيد كند، نگاهي رفاهي به موضوع دارد. بحث اين است افراد نابينا ، حقوق شخص سالم را دارند ، احتياجي به ترحم ندارند ، بايد از حقوق مكتسبه خود استفاده نمايند .در اين راستا قوانين وكنوانسيون هايي تصويب شده ، عمل به آنها ، زندگي اين قشر را هموار مي كند ؛ از قوه به فعل رسانيدن قانون حمايت معلولين كوشش مسئولين سازمان بهزيستي ، انجمن ها و نهادهاي مدني و از همه مهم تر عزم راسخ معلولان را مي طلبد ، بجاي اينكه زانوي غم گرفته برخواسته ، حق خود را از جامعه بگيرند. اين بحث به مباحث پيشگيري وضعي و فني در قبال جلوگيري از وقوع جرم عليه نابينايان مي پردازد.