كاووشي پيرامون جايگاه نمازدر سبك زندگي ديني اسلامي

سبك زندگي به معناي شيوه‌ي رفتاري فرد يا گروه در الگوهاي متفاوت زندگي است. سبك زندگي گروهي و جمعي به معناي وفاداري عمومي و همگاني افراد جامعه به مجموعه‌اي از شيوه‌ها،‌ عادات، سليقه‌ها، علايق و تنفرهاست كه اين مجموعه رفتارها نمادي از نگرش‌ها، هنجارها و باورهاي جمعي و نظام‌مند در ميان افراد جامعه است و افراد يك جامعه را از افراد ديگر جوامع متمايز مي‌كند؛ رفتارهايي كه در ميان توده‌ي مردم نهادينه شده است و به صورت يك سنت و شيوه‌ي رفتاري در ميان اعضاي جامعه حضور دارد. سبك زندگي به يكنوع هويت اجتماعي ختم مي‌شود. پديدارشناسان فرهنگي تاكيدمي‌كنندكه سبك زندگي براي افرادشخصيت مي‌سازدازسوي ديگر،فردبراساس سبك زندگي آرام آرام به رفتارهايي عادت مي‌كندوازدرون شكل مي‌گيرد. اين موضوع باعث مي‌شودكه نظام ارزشي خاصي نيز برايش دروني شود. بخشي از سبك زندگي كه برگرفته از دين است، سبك زندگي اسلامي عمق اعتقادات وعواطف ونگرش فرد سنجيده نمي شود بلكه رفتارهاي فرد مورد سنجش قرار مي گيرد ؛ اما هر رفتاري كه مبناي اسلامي داشته باشد در برخي از آيات قرآن سبك زندگي مورد تأييد اسلام نيز بيان شده است تا انسان‌ها بدانند سبك زندگي مطلوب اسلامي چيست از ديگر موارد مي توان به مهمترين امر الهي يعني نقش نماز در سبك زندگي اشاره نمود كه جايگاه نماز در مكتب اسلام و سنت پيامبر و ائمه معصومين (ع)، كه جايگاهي رفيع و پر اهميت است.