سير تحول عوامل عمومي تشديد مجازات با رويكرد قانون جديد مجازات اسلامي

تشديد مجازات به صور مختلفي از جمله افزايش حداكثر مجازات ، محكوميت متهم به حداكثر مجازات ، محكوميت به مجازات هاي تكميلي و غيره پيش بيني شده است. عوامل عمومي تشديد مجازات به سه عامل تكرار جرم ، تعدد جرم و سردستگي گروه مجرمانه تقسيم مي شوند . اين عوامل در هر جرمي موجب تشديد مجازات مي شوند مگر در مواردي كه قانونگذار منع نموده باشد همانند جرائم اطفال و جرائم سياسي در تكرار جرم. از سال 1304 دو عامل تكرار جرم و تعدد جرم و از سال 1352 سردستگي گروه مجرمانه در قانونگذاري هاي ايران وجود داشته اند و در تمام اين سال ها و قانونگذاري ها تا قانون مجازات اسلامي مصوب سال 1392نيز دچار تغيير و تحولات فراواني شده اند و از جمله اين تغييرات ، ميزان و نحوه تشديد مجازات بوده است. عامل سردستگي گروه مجرمانه بيشتر از دو عامل ديگر جاي بحث دارد، از اين جهت كه هم از سوي قانونگذار و هم از سوي نويسندگان حقوق جزا مغفول مانده بود و در قانون جديد بيشتر به اين بحث پرداخته شده و بسياري از مشكلات در قانون در اين خصوص حل شده است گرچه هنوز مشكلاتي وجود دارد . دو عامل ديگر يعني تكرار و تعدد جرم در قانون جديد تا حدودي به سامان رسيده اند. اهداف اين پژوهش، در راستاي تصويب قانون جديد نيازمند آن است كه هر چه زودتر جامعه حقوقي به فكر تأليف كتب و رسالات و مقالاتي در رابطه با ارزيابي آن باشند.