بررسي تطبيقي مفاهيم صلح ، عدالت و تساهل در انديشه اسلام و غرب ( مطالعه موردي اسلام وجماعت گرايان )

پژوهش حاضر به تبيين مفاهيم صلح ، عدالت وتساهل از منظر نظريه سياسي مي پردازد . مناسبات فلسفه اخلاق با فلسفه سياسي همواره با مناقشات نظري همراه است . مباحث مطروحه در چنين مناقشاتي اساس آموزه هاي معرفتي يك نظريه سياسي را شكل مي دهند.در عصر حاضر با توجه به بحران هاي فرا روي جامعه بشري انديشمندان اين حوزه به واكاوي و باز تعريف مفاهيم سياسي پرداختند. يكي از مهم ترين جريان هاي فكري معاصر جماعت گرايي است. آموزه هايي چون سياست به مثابه فضيلت،تقدم خيربرحق ، احترام به تكثر فرهنگي و ارزشي جوامع،‌ مباني معرفتي جماعت گرايان را شكل مي دهد. به نظر مي رسد مباني نظري جماعت گرايان با اسلام بتواند گفتماني برمبناي تعامل ويافتن نقاط اشتراك داشته باشد. هدف اين پژوهش گسترش چنين گفتماني براي درك ديگري و به زيستننِ فردِ انساني در عرصه نظر و عمل است . اين پژوهش با روش توصيفي– تحليلي و بر اساس هرمونتيك كوينتن اسكينر (متن – مولف محور) است. در اين راستا بايد بيان نمود ، باتوجه به تحولات دهه هاي اخير در حوزه نظري و عملي متفكرين از روش هاي تحليل تاريخي ، تحليل گفتمان ، ساختار گرايي ، پديدار شناسي و هرمونتيك براي تبيين مفاهيم استفاده نموده اند. روش هرمونتيك با توجه به كارآيي وسيع در فهم و تفسير متون مورد توجه بسياري از متفكران اسلامي به خصوص نوانديشان مي باشد . نصر حامد ابوزيد و محمد مجتهد شبستري ،فضل الرحمان و آرگون از جمله متفكران مسلماني هستند كه بر پايه دانش هرمونتيك مباحثي چون تاريخ مندي ، تفسير وشرايط فهم متون ديني ، ذهنيت مفسر ، تجربه ديني ،افق نامحدود معنا و عدم وجود قرائتي واحد در متون را مطرح مي كنند.