مطالعه جايگاه مديريت دانش در بهبود بهره وري بخش تعاون استان بوشهر

هدف پژوهش حاضر مطالعه جايگاه مديريت دانش در بهبود بهره¬وري بخش تعاون استان بوشهر مي¬باشد. امروزه اهميت مديريت دانش به عنوان عامل موفقيت و پيشرفت سازمان¬ها در شرايط كنوني بر هيچ كس پوشيده نيست. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع پيمايشي و از حيث هدف كاربردي و از نظر ماهيت همبستگي مي¬باشد. جامعه آماري اين پژوهش، شامل مديران، كارشناسان و اعضاي هيئت مديره در حوزه تعاون به تعداد 6000 نفر مي¬باشد. روش نمونه¬گيري در اين مطالعه تصادفي طبقه¬اي بوده كه از طريق جدول نمونه¬گيري كرجسي-مورگان به تعداد 361 نفر محاسبه شده است كه يك پرسشنامه به دليل ناقص بودن از تحليل خارج و 360 نفر وارد تحليل شدند. ابزار گردآوري داده شامل دو پرسشنامه استاندارد مديريت دانش لاوسون با مؤلفه¬هاي(توليد دانش، كسب دانش، سازماندهي دانش، ذخيره دانش، انتشار دانش و كاربرد دانش) و پرسشنامه بهره¬وري به صورت محقق ساخته با شاخص¬هاي(خصوصيات فردي، فرهنگ سازماني، ساختار سازماني، سبك مديريت و سيستم پاداش) مي¬باشد. براي تجزيه و تحليل داده¬ها پس از تست نرمال بودن با استفاده از آزمون كلموگروف-اسميرنف، از آزمونT-values ، آزمون R2 و معيار GOF استفاده شده است. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده¬ها نشان مي¬دهد كه از ميان شاخص¬هاي مديريت دانش به ترتيب، دانش¬آفريني با ضريب342/0، بكارگيري دانش با ضريب298/0 ،سازماندهي دانش با ضريب150/0 و ذخيره دانش با ضريب115/0 بيشترين تأثير را بر افزايش بهره¬وري شركت¬هاي تعاوني استان بوشهر داشته است و فرضيه مؤلفه¬هاي فوق مورد تاييد قرار گرفت. جزء در دو مورد از شاخص¬هاي مديريت دانش شامل جذب دانش با ضريب139/0 و انتشار دانش با مقدار 513/1 بر بهره¬وري شركت¬هاي تعاوني هيچ گونه تاثيري نداشته¬اند. مقدار R2 براي متغيرهاي وابسته(بهره¬وري) برابر 709/0 در حد متوسط و قوي قرار دارد و با توجه به مقدار ملاك، مناسب بودن برازش معادلات ساختاري تأييد مي¬شود.