بررسي شيوع اضافه‌وزن و چاقي مركزي و عمومي در دانشجويان دختر دانشگاه اروميه

هدف از پژوهش حاضر، تعيين ميزان شيوع اضافه‌وزن و چاقي مركزي و عمومي دانشجويان دختر دانشگاه اروميه بود. روش پژوهش نيمه تجربي و با استفاده از اندازه‌گيري‌هاي آنتروپومتريك انجام گرفت. جامعه موردمطالعه، تمامي دانشجويان دختر ورودي ۹۵ شركت‌كننده در طرح سنجش مركز تندرستي و مشاوره ورزشي دانشگاه اروميه بودند. از جامعه آماري فوق تعداد ۲۶۲ دانشجو با دامنه سني 21-18 سال به‌صورت تصادفي انتخاب شدند. آزمودني‌ها ميانگين وزن 08/۱±48/۵7 كيلوگرم و قد ۲6/۵±162 سانتي‌متر را داشتند. براي تعيين وضعيت شاخص‌هاي تن‌سنجي BMI)، WHR، (WHtR از مقادير استاندارد پيشنهادي WHO استفاده شد. جهت آناليز داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۱ استفاده شد. نتايج به‌دست‌آمده حاكي از شيوع اضافه‌وزن و چاقي عمومي به ترتيب ۳۰/۱۰، ۵۸/۴ درصد مي‌باشد. ۱۹/۳۸ درصد آزمودني‌ها داراي WHR بالاتر از ۸/۰ بودند كه نمايان گر چاقي شكمي مي باشد. از طرفي اندازه‌هاي مختلف شاخص‌هاي تن‌سنجي (WHtR، WHR، BMI) به ترتيب ۶/۰±۴۷/۰، ۶/۰±۸/۰، ۸۵/۳±۸۳/۲۱ بود كه همگي در دامنه طبيعي استانداردهاي ذكرشده توسط WHO قرار داشتند. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد، آزمودني‌ها از نظر تركيب بدني و شاخص‌هاي تن‌سنجي دچار مشكل خاصي نبوده و خطرهاي وابسته به بهداشت آن‌ها را تهديد نمي‌كند. اين يافته‌ها مي تواند بازخورد مناسبي جهت برنامه‌ريزي براي ارتقاء وضعيت سلامتي، آمادگي بدني و تدوين سرفصل‌ دروس تربيت‌بدني دانشجويان به مسئولان و مربيان تربيت‌بدني ارائه نمايد تا در راستاي ارتقاء و حفظ آمادگي جسماني دانشجويان برنامه‌ريزي بهتر و اصولي‌تر انجام پذيرد.