بررسي تاثير يك دوره فعاليت پياده روي بر آديپوكين ها و شاخص مقاومت به انسولين

هدف: هدف از اين مطالعه، بررسي تاثير يك دوره فعاليت پياده روي بر آديپوكين هاي لپتين، آديپونكتين و شاخص مقاومت به انسولين مردان ميان سال سالم بود. مواد و روش ها: 28 مرد سالم (سن 3/5 ± 46 سال، وزن 12/00±82 كيلوگرم و قد 7/5±174 سانتي متر) به صورت تصادفي در دو گروه تجربي و كنترل قرار گرفتند. از آزمودني ها در حالت ناشتا خون گيري به عمل آمد و متغيرهاي لپتين، آديپونكتين، انسولين، گلوكز اندازه گيري شد. سپس گروه تجربي به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه تحت تاثير تمرينات (پياده روي) قرار گرفتند، گروه كنترل در طول انجام پژوهش هيچگونه فعاليت ورزشي نداشت. برنامه تمرين شامل راه رفتن با شدت 65 تا 75 درصد حداكثر ضربان قلب و به مدت 30 دقيقه در هر جلسه بود. پس از پايان دوره تمريني مجدداَ از آزمودني ها خون گيري متغيرها به عمل آمد. از آناليز تحليل واريانس بين گروهي با اندازه هاي تكراري به عنوان روش آماري استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه پياده روي تاثير معني داري بر روي لپتين، آديپوتكتين، انسولين و شاخص توده بدني ندارد (p 0/05) اما باعث تاثير معني داري بر روي گلوكز گرديد (p 0/05) بحث و نتيجه گيري: بر اساس يافته ها مي توان نتيجه گيري كرد كه افزايش غلظت گلوكز احتمالاَ در اثر كاهش غلظت انسولين رخ داده كه اين دو فاكتور با هم رابطه معكوسي دارند.