موانع توسعه كمي و كيفي ورزش و تربيت بدني در مدارس استان زنجان

هدف از انجام اين پژوهش بررسي موانع توسعه كمي و كيفي ورزش و تربيت بدني در مدارس استان زنجان بود. روش انجام اين پژوهش توصيفي پيمايشي بود. جامعه آماري پژوهش شامل 650 معلم ورزش استان زنجان بود كه 242 نفر از آنها با استفاده از جدول مورگان به صورت تصادفي به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه اي محقق ساخته بود كه با مطالعه مباني نظري و پيشينه هاي مرتبط با موانع و چالش هاي ورزش دانش آموزي طراحي شده بود. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه بوسيله 12 نفر از اساتيد علوم ورزشي پس از بحث و تبادل نظر مورد تاييد قرار گرفت. پاياي پرسشنامه نيز در يك مطالعه مقدماتي و توزيع 30 پرسشنامه در بين نمونه پژوهش با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ و با ضريب 93/0 مورد تاييد قرار گرفت. از آزمون آماري فريدمن جهت رتبه بندي موانع توسعه كمي و كيفي ورزش و تربيت بدني در مدارس استان زنجان استفاده شد. تحليل داده ها نشان داد مهمترين موانع توسعه ورزش دانش آموزي در استان زنجان به ترتيب دانش تجربي معلمان ورزش و تربيت بدني، ميزان بودجه ورزش و تربيت بدني در مدارس، كميت فضاي ورزشي مدارس، ديدگاه مديران و معلمان ساير دروس نسبت به كلاس ورزش و تربيت بدني، دانش نظري معلمان ورزش و تربيت بدني، تجهيزات ورزشي مدارس و كيفيت فضاهاي ورزشي مدارس مي باشد. توجه به موانع مذكور مي تواند به مديران، معلمان ورزش و كليه مسئولان در جهت توسعه كمي و كيفي ورزش و تربيت بدني در مدارس استان زنجان كمك نمايد.