كشش فانكشنال در مقابل كشش اكسترافانكشنال: رويكردي نوين در اصلاح اختلالات حركتي

بمنظور كاهش اثرات پاتولوژيكي محدوديت دورسي فلكشن پا بر سيستم حركتي، تمرينات كششي تجويز ميگردند. بنابراين، مطالعه حاضر با هدف مقايسه تاثير برنامه كششي فانكشنال و اكسترافانكشنال بر پارامترهاي منتخب كينماتيكي و كينتيكي مچ پا در افراد داراي محدوديت دورسي فلكشن حين راه رفتن انجام شد. ده آزمودني بصورت هدفمند و بر اساس معيارهاي ورود و خروج انتخاب و بصورت تصادفي در هر گروه تمريني فانكشنال، اكسترافانكشنال جاي گرفتند. مقادير كينماتيكي و كينماتيكي توسط آناليز حركت وايكون و صفحه نيروي كيسلر تعيين گرديد. بررسي آماري توسط تي وابسته و تحليل كوواريانس انجام گرفت. مقايسه درون گروهي نشان داد در گروه فانكشنال ميانگين دورسي فلكشن طي مرحله تحمل وزن، زمان فاز استقرار و زمان تماس پاشنه با زمين تا جداشدگي پاشنه از زمين افزايش معنادار داشته و زمان پرونيشن مچ پا با كاهش همراه بود. نيروي ضربه اي عمودي عكس العمل زمين و زمان اوج اين نيرو در گروه اكسترافانشكنال با افزايش معناداري همراه بود. در مقايسه تفاوتهاي بين گروهي زمان فاز استقرار، مرحله زماني تماس پاشنه با زمين تا جداشدگي پاشنه از زمين، مرحله زماني پرونيشن و دامنه دورسي فلكشن در گروه فانكشنال در مقايسه با گروه اكسترافانكشنال تفاوت معناداري داشت. الگوي گام برداري هيل استرايك، دورسي فلكشن و فاصله زماني تماس پاشنه با زمين تا جداشدن پاشنه از زمين را بهبود ميبخشد. بنابراين، براي درمانهاي با هدف افزايش دامنه حركتي دورسي فلكشن و فاصله زماني تماس پاشنه با زمين تا جداشدن از روي زمين، اين الگوي گام برداري پيشنهاد ميشود.