بررسي تاثير خود گويي بر يادگيري سرويس در واليبال

بسياري از تحقيقات روانشناسي ورزشي نشان داده اند كه تمرينات ذهني براي پيشرفت در عملكرد ورزشي موثر بوده است. در اين تحقيق تاثير خود گويه بريادگيري مهارت سرويس واليبال مورد بررسي و آزمون قرار گرفت .براي انجام اين تحقيق 40نفر بازيكن پسر12 سال ه(ميانگين:5/11 -انحراف معيار 83/0)با دو سال تجربه بازي انتخاب شدند.قبل از شروع برنامه شركت كنندگان به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند ،گروه الف يا همان گروه خود گويه به تعداد 20نفرو گروه ب، يا همان گروه كنترل شده و ثابت به تعداد 20نفر.همه ورزشكاران به مدت دو هقته تحت تمرين قرار گرفتند. كه هدف از آن يادگيري انجام سرويس چكشي بود. برنامه تمريني شامل دو جلسه تمريني در هر هفته و هر جلسه 60دقيقه بود. به گروه خود گويه آموزش داده شده بود كه قبل از انجام سرويس با صداي بلند از خود گويي استفاده كنند و گروه كنترل همان بازخوردهاي معمول را كه توسط مربيان و آموزگاران فراهم شده بود دريافت مي كردند.عملكرد سرويس توسط فيلم برداري با توجه به 5عنصر اصلي مهارت مورد ارزيابي قراي گرفته شد. براي آزمون شركت كنندگان، از سه دوره زماني استفاده شد كه دوره اول يا همان پيش آزمون قبل از آغاز تمرينات، دوره دوم پس از اتمام تمرينات و دوره سوم يا همان آزمون يادداري يك هفته پس از آزمون دوم. آزمون تحليل واريانس مختلط ارتباط معنا داري را بين گروه ها و سه مرحله آزمون نشان داد. زماني كه عملكرد ها مورد ارزيابي قرار گرفت،آزمون پاياني نتايج نشان داد كه نمرات گروه تجربي بهتر از گروه كنترل بود .بنابر اين نتايج نشا ن داد كه خود گويي به بازيكنان واليبال كمك مي كند تا مهارت سرويس را بهتر ياد بگيرند و مربيان بايد در روشهاي تمريني خود علاوه بر مهارتهاي جسماني بايد مهارتهاي رواني را نيز به كاراموزان خود آموزش دهند تا كاراموزان عملكرد بهتري داشته باشند.