اثر 12 هفته تمرين استقامتي زيربيشينه و بي¬تمريني و آگونيست GnRH بر غلظت سرمي TNF-α در دختران مبتلا به بلوغ زودرس مركزي

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر بررسي تغييرات غلظت سرمي TNF-α پس از 12 هفته ورزش هوازي و مصرف آگونيست GnRH در دختران مبتلا به بلوغ زودرس مركزي است. روش¬: 25 دختر 6 تا 8 سال داراي بلوغ زودرس به صورت تصادفي به سه گروه (دارو، ورزش، دارو و ورزش) تقسيم و 10 دختر 6 تا 8 سال سالم به عنوان گروه كنترل در نظر گرفته شدند. ابتدا، نمونه خوني از همه آزمودني¬ها تهيه و به روش اليزا سطوح سرمي TNF-α اندازه¬گيري شد. سپس آزمودني¬ها هر هفته سه جلسه و هر جلسه 25 تا 75 دقيقه تمرين هوازي با شدت 45 تا 75 درصد حداكثر ضربان قلب و ماهانه يكبار مصرف آگونيست GnRH (هر چهار هفته 1 ميلي¬ليتر) به صورت تزريق زيرجلدي به مدت 12 هفته انجام دادند. پس از اتمام پروتكل تمريني، مرحله دوم نمونه خوني جمع¬آوري گرديد. مرحله سوم پس از 4 هفته بي¬تمريني جمع¬آوري شد. يافته¬ها: سطح سرمي TNF-α، در گروه 1 اختلاف معناداري با سطوح اوليه نداشت در گروه 2 و 3 پس از انجام تمرين هوازي كاهش معناداري يافت و بي¬تمريني منجر به بازگشت به سطوح اوليه شد. در مقايسه بين گروهي، تنها بين گروه دارو و ورزش اختلاف معنادار مشاهده شد. نتيجه¬گيري: پژوهش حاضر نشان داد مصرف GnRH به تنهايي تاثيري بر TNF-α ندارد اما ورزش هوازي و تركيب دارو و ورزش باعث كاهش سطوح آن و بي¬تمريني باعث بازگشت سازگاري¬هاي ايجادشده مي-شود. بنابراين كاهش TNF-α پس از ورزش احتمالا مي¬تواند به عنوان عامل موثر در پيشگيري از ابتلا به بلوغ زودرس دختران مطرح شود.