بررسي تاثير يك دوره تمرين ويژه واليبال بر روي دو سطح ماسه اي و سالني بر سطوح استراحتي و پاسخ آنزيم هاي سرمي به فعاليت حاد در پسران دانشگاهي

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير يك دوره تمرين ويژه واليبال بر روي دو سطح ماسه اي و سالني بر سطوح استراحتي و آنزيم هاي سرمي به فعاليت حاد در پسران دانشگاهي بود. مواد و روش ها 20 واليباليست مرد با ميانگين و انحراف معيار، سن 5/5 ± 5/20 سال و وزن 8/4 ± 2/72 كيلوگرم در دو گروه تقسيم بندي شدند. دو گروه طي چهار هفته تمرين خود را بر روي دو سطح سخت و نرم يعني سالني و ماسه اي كه به صورت تمرين ويژه واليبال بود با شدت بيشينه خود انجام دادند. پيش از اجراي آزمون مورد نظر و همچنين پس از آن، آزمودني هاي هر يك از دو گروه فعاليت حاد تك جلسه اي انجام دادند. زمان نمونه هاي خوني نيز قبل و پس از فعاليت حاد بود. نتايج نتايج نشان داد تمرين در سطح ماسه تغيير معناداري در سطوح استراحتي و پاسخ به فعاليت ميزان CK و LDHايجاد نكرد(05/0 P). بحث و نتيجه گيري عدم تغيير سطوح استراحتي و پاسخ به فعاليت حاد كراتين كيناز و لاكتات دهيدروژناز پس ازچهار هفته تمرين روي ماسه و سالن مي تواند به دليل ويژگي هاي شبه مقاومتي خود، علاوه بر بهبود فاكتور هاي آمادگي جسماني، با تحت فشار قرار دادن بازيكنان موجب سازگار شدن آنان در كاهش آسيب عضلاني به فعاليت حاد شود و همچنين افزايش آنزيم هاي سرمي به دليل آسيب هاي ناشي از فعاليت هاي اكسنتريك و يا ناشي از فشارهاي سطوح محل تمرين حاصل گردد.