تأثير برنامه‌هاي حركتي منتخب و اسپارك بر مهارت‌هاي دست¬كاري كودكان كم‌توان ذهني آموزش‌پذير

پيش‌زمينه و هدف: كودكان كم¬توان ذهني، در زمينه¬ي رشد حركتي دچار مشكل هستند؛ ازاين‌رو هدف از تحقيق حاضر بررسي تأثير برنامه‌هاي حركتي منتخب و اسپارك بر مهارت‌هاي بنيادي اين كودكان و نيز مقايسه تأثير اين برنامه¬ها بر اين مهارت¬ها است. مواد و روش‌ كار: در اين مطالعه نيمه تجربي، از بين 58 دانش¬آموز پسر كم¬توان ذهني آموزش پذير كه زير نظر مدارس استثنايي شهرستان خرم¬آباد مشغول به تحصيل بودند، تعداد 24 كودك با دامنه سني بين 7 تا 12سال به‌صورت هدفمند انتخاب و به¬صورت تصادفي در سه گروه ( 2 گروه تجربي و 1 گروه كنترل) قرار گرفتند. گروه¬هاي آزمايش به مدت 10 هفته و هر هفته 5 جلسه به اجراي برنامه¬هاي تمريني منتخب و اسپارك پرداختند. ابزار اندازه¬گيري، پرسشنامه ويژگي¬هاي فردي و آزمون مهارت‌هاي بنيادي (TGMD-2) بود. براي آزمون فرض¬ها از تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد دو گروه برنامه منتخب و اسپارك در مهارت¬هاي دست‌كاري نسبت به گروه كنترل عملكرد بهتري داشتند و تفاوت بين گروه¬هاي آزمايش با يكديگر معنادار بود (0001/0=p). بدين معني كه برنامه¬ تمريني منتخب نسبت به اسپارك تأثير بيشتري بر بهبود مهارت¬هاي دست‌كاري داشت. بحث و نتيجه‌گيري: برنامه¬هاي تمريني منتخب و اسپارك، مي¬توانند موجب بهبود مهارت‌هاي حركتي كودكان كم¬توان ذهني گردند.