تحليل و بررسي چالش‌هاي اخلاقي در فهم متن از ديدگاه علامه طباطبايي

براي فهم و تفسير نصوص ديني لازم است كه محقق و پژوهشگر، زبان آن متن مقدس را بشناسد و ويژگي‌هاي آن را دريابد تا بر مبناي اين شناخت، تفسيري نيكو از آن ارائه كند. نصوص ديني با ساختار زبان بشري همراه بوده و از قواعد و قالب‌هاي زبان‌شناسي پيروي مي‌كنند. مفسر علاوه بر آشنايي با اين قواعد، بايد با قوانين حاكم بر فهم متن كه در دانش‌هايي مانند ادبيات، منطق، اصول و تفسير بيان مي‌شوند، آشنايي كامل داشته باشد. اما غير از اين قواعد، مفسر بايد از اصول اخلاقي نيز در فهم متن بهره گيرد تا در پرتو آن، به فهم صحيح از متن راه يابد. آيا مفسر در فهم متن بايد خود را از قيود اخلاقي مبرا بداند، تا بدون پيش‌فرض به فهم ناب راه يابد؟ يا اينكه بايد در چارچوب اين قواعد قدم بردارد؟ چه چالش‌هاي اخلاقي در فهم نصوص ديني مفسر را تهديد مي‌كنند؟ علامه طباطبايي به عنوان يكي از مهمترين مفسران دوره معاصر در جهان اسلام، در تفسير الميزان ضمن اهتمام به اصول و مكانيسم تفسيري فهم متن، به اصول اخلاقي و چالش‌هاي پيش‌روي مفسر در فهم متن مقدس اشاره مي‌كنند. وي با تحليل جامع و دقيق از مسئله فهم متن،‌ به نقد مفسران پرداخته و به مسئوليت اخلاقي در قرائت وبرداشت از آيات الهي اشاره مي‌كند. در اين تحقيق با رويكرد تحليلي، به بررسي اين اصول و چالش‌ها از ديد علامه مي‌پردازيم.