پديدار شناسي مولفه هاي اخلاق حرفه اي از منظر اساتيد دانشگاه صنعتي سهند

اخلاق به عنوان مجموعه ي آداب ورسوم اجتماعات بشري است كه در قالب قواعدو قوانين نا نوشته بر رفتار واحساسات افراد جامعه نظارت نموده وزمينه را براي تعالي خصايص وروحيات آدمي مهيا مي كند واز بروز كشمكش هاي درون زاد وبين فردي بازداري مي نمايد. مبتني بر اين تعريف،ضرورت تبلور عيني اين پديده درهمه ي شئون انساني درهمه ي دوران ها قابل درك بوده واز اين رو در تعاليم اديان آسماني بر اهميت آن به وضوح تاكيد شده است.) گودرزي 1388). امروزه در راستاي اهميت موضوع اخلاق،تلاش هاي نظري وعملي درجهت نهادينه كردن رفتار اخلاقي درنهادها وسازمانهاي متنوع دراغلب جوامع بشري به منصه ظهور رسيده است كه تحت عنوان« اخلاق حرفه اي جايگاه ويژه اي را درادبيات پژوهشي به خود اختصاص داده به نحوي كه درمجامع علمي ودانشگاهي به يك رشته تخصصي نيز تبديل شده است )كمبل 2008). مبتني بر تعريف،اخلاق حرفه اي ناظر بر مجموعه اي از آيين نامه ها ومقرراتي است كه عمل اخلاقي رابراي حرفه اي مشخص وخاص معين مي كند وچارچوبي رابراي عمل وقضاوت اخلاقي وغير اخلاقي در حرفه اي ويژه مشخص مي كند. به تعبيري ديگر،اخلاق حرفه اي شامل مسئوليت هاي اخلاقي فرد در زندگي ومحيط شغلي است كه موجب شكل گيري مناسبات ويژه در فعاليت شغلي مي گردد كه در اين ميان مي توان به كيفيت روابط با افراد بالا دست وهم سطح وزيردست ونيز چگونگي ارتباط با محيط زيست،جامعه وساير افراد ونهادهاي ديگر اشاره نمود .بااين حال،درنگاهي محدودتر مي توان اين روابط را به فضاهاي شغلي وسازماني خلاصه نمود كه در قالب اخلاق شخصي،اخلاق شغلي وسازماني پديدار مي شود) قراملكي1386).