اخلاق نقد و آزادانديشي در آثار و سيره ي علمي علامه سيد محمدحسين طباطبايي (ره)

هيچ كدام از بزرگان و صاحب نظران، جز معصومان عليهم السلام، مصون از خطا و لغزش نيستند و مي توان افكار و نظراتشان را در بوته ي نقد و داوري قرار داد. نقد، داوري و تشخيص ضعف و قوت اثر، نشان دادن كاستي ها و نمودن راه-هاي تازه و حفاظت از سلامت و حريم دانش است. در هر عصري افرادي هستند كه به عرضه ي آثار نازل، سست و بي-پايه اقدام مي كنند. از اين رو، لازم است ناقدان با التزام به اخلاقيات و اصولي خاص، اقدام به نقد آثار نموده و مدافع و حافظ سلامت علمي جامعه باشند. علامه طباطبايي(ره) نيز، محقق و عالمي فرهيخته و ناقدي متخصص بودند كه سره را از ناسره تشخيص مي دادند. نوشتار حاضر، با استناد به منابع مكتوب و به روش كتابخانه اي، مصاديقي از رعايت اخلاق نقد را در سيره ي علمي و آثار علامه بررسي كرده و بدين نتيجه رسيده است كه؛ علامه طباطبايي مهمترين اصول حاكم بر نقد مانند داشتن انگيزه ي الهي و معنوي، آزادانديشي و پرهيز از تعصب، نقدپذيري و انصاف علمي، پشتكار و خستگي ناپذيري، داشتن تخصص نقد، برهاني و مستدل نويسي، شجاعت و جراعت علمي و حفظ حرمتها و عدم هتاكي در نقد را رعايت كرده است.