نقش و جايگاه عفاف و حجاب در فرهنگ هاي مختلف (تحليل كيفي قرائتهاي زنان خرم آباد)

با گسترش تبادلات بين فرهنگي و رشد روزافزون اسلام گرايي، مسئله عفاف و حجاب دغدغه ي بسياري از زنان مشرقي و مغربي تبار است. از مسائلي كه ممكن است سلامت فرد و جامعه را تهديد كند و اثرات آسيب زايي بر فرهنگ، اخلاق، اعتقادات و امنيت جوامع داشته باشد، عدم رعايت عفاف و حجاب است. هدف مقاله ي حاضر بررسي عفاف و حجاب از منظر فرهنگ هاي مختلف و سپس تحليل كيفي اين مسئله ازديدگاه زنان خرم آباد است. مقاله ي حاضر به روش اسنادي و كيفي و با تكنيك مصاحبه نيمه ساخت يافته با 40 نفر از زنان ساكن شهر خرم آباد صورت پذيرفته است. براي انتخاب مشاركت كنندگان از روش نمونه گيري هدفمند استفاده شد و داده-هاي گردآوري شده از طريق تحليل نظري و موضوعي يا تماتيك تحليل شده اند. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه از ديدگاه غرب، عفاف و حجاب نشانه ي آشكار ظلم اسلام به زنان و جزيي از سنن بيگانه ي شرقي مي باشد كه خواهان فروكش كردن لذت جنسي است. از نگاه ساير كشورهاي به اصطلاح اسلامي نيز عده اي از زنان پايبند به عفاف و حجاب، از حضور در عرصه هاي مختلف اجتماعي محرومند و زناني كه وارد عرصه ي اجتماعي مي شوند نيز بايستي فارغ از ارزش هاي اصيل اسلامي باشند. اين در حالي است كه اسلام از زنان خواسته است كه حدود پوشش اسلامي را رعايت كنند. اين حدود تمامي اعضاء بدن زن به جز صورت و دو كف دست مي باشد. علاوه بر اين، پوشش زنان، بايد بتواند برجستگي هاي بدن را نيز بپوشاند. در ايران نيز حجاب امري اجتماعي و ديني است و زنان، با حفظ حجاب و عفت عمومي در اجتماع ظاهر مي شوند. همچنين نتايج تحقيق نشان مي دهد كه در ميان زنان خرم آباد در زمينه ي مسئله ي حجاب، نوعي بازانديشي و راززدايي از سنت روي داده است كه براين اساس به چند مقوله‏ي مهم دست يافتيم كه عبارت اند از حجاب به مثابه تكليف(تيپ سنتي)، حجاب بازانديشي شده(تيپ نيمه مدرن) و حجاب به مثابه نماي ظاهري(تيپ مدرن).