برنامه ريزي توسعه شبكه انتقال در حضور نيروگاه هاي بادي و خورشيدي مبتني بر الگوريتم شبكه عصبي

با افزايش بهاي سوخت هاي فسيلي و كاهش ذخاير اين سوخت ها و لحاظ گرديدن اثرات آلاينده هاي ناشي از سوخت هاي فسيلي بر محيط زيست، استفاده از انرژي هاي تجديد پذير مانند انرژي هاي باد و خورشيد به عنوان گسترده ترين و در دسترس ترين انرژي هاي نو بيش از پيش اهميت يافته است. با افزايش استفاده از انرژي هاي باد و خورشيد در شبكه هاي قدرت لازم است اثرات نيروگاه هاي بادي و خورشيدي در مطالعات برنامه ريزي توسعه شبكه انتقال لحاظ گردد. در اين مقاله با استفاده از تركيب الگوريتم شبكه عصبي مصنوعي با الگوريتم ژنتيك و استفاده از پخش بار DC روندي براي بهينه سازي توسعه خطوط انتقال با در نظر گرفتن عدم قطعيت هاي نيروگاه هاي بادي و خورشيدي و بارهاي سيستم قدرت ارائه شده است. توابع هدف در برنامه ريزي توسعه شبكه انتقال شامل هزينه هاي سرمايه گذاري و تعمير و نگهداري كل شبكه مي باشد. از شبيه سازي مونت كارلو براي لحاظ كردن اثرات عدم قطعيت هاي شبكه از نظر توليد نيروگاه هاي بادي و نيروگاه هاي خورشيدي و بار در مطالعات پخش بار بهينه استفاده شده است. براي بررسي اثرات تغيير توان توليدي نيروگاه هاي بادي و نيروگاه هاي خورشيدي بر مطالعات برنامه ريزي توسعه شبكه انتقال دو مدل شبكه استاندارد شامل شبكه تست 6 شينه Garver و 24 شينه IEEE-RTS براي اعمال الگوريتم هاي مورد نظر در نظر گرفته شده است.