تجميع و تبديل گازهاي گلخانه اي و مازاد منطقه عسلويه به محصولات پتروشيمي

Collecting and converting waste gases in Assaluyeh for petrochemical production

تغييرات اقليمي يكي از مهمترين بحران هاي بشر در قرن حاضر است و به همين دليل كشورها در اجلاس اعضاي كنوانسيون تغييرات اقليمي در سال 2015 در پاريس، براي محدود كردن انتشار گازهاي گلخانه اي توافق كرده اند. در اين راستا ايران نيز متعهد به كاهش 4 تا 12 درصدي ميزان انتشار به نسبت شرايط ادامه وضع موجود (BAU) شده است.باتوجه به وجود مجتمع­هاي توليدي مختلف در منطقه عسلويه و توليد گازهاي خالص و ناخالص دي اكسيد كربن، هيدروژن و نيتروژن، پس از بررسي راهكارهاي مختلف استفاده از اين گازهاي اضافه در مجتمع هاي پتروشيمي، طرحي تهيه شده است كه با جمع­آوري و خالص­سازي اين گازها، آمونياك و اوره توليد شود. براساس محاسبات انجام شده در صورت سرمايه­گذاري براي جمع­آوري و تبديل اين گازها ميتوان تا 7300 تن آمونياك و 9300 تن اوره در روز توليد نمود. اجراي اين طرح ميتواند منجر به كاهش انتشار گاز دي اكسيد كربن كشور در طرح هاي توسعه اي صنعت پتروشيمي شود و علاوه بر منافع اقتصادي حاصل از توليد محصولات پتروشيمي با هزينه تمام شده پايين تر، در راستاي تعهدات ملي كاهش انتشار نيز در نظر گرفته شود.در اين مقاله ضمن معرفي راهكارهاي مختلف استفاده از گازهاي اضافه منطقه عسلويه، راهكار انتخابي براي توليد اوره از اين گازها توضيح داده شده و مقدار اثر گذاري آن در كاهش انتشار گازهاي گلخانه اي ارزيابي ميشود.

Iran is one of top ten emitters of GHG emissions and has committed in COP21 in Paris to decrease its total emission 4% to 12% comparing to BAU scenario between 2020 and 2030. Assaluyeh region is the most important energy zone in Iran and there are many operating petrochemical plants and gas refineries so high amount of CO2 emissions from combustion and process sources are available.One of the key solutions for decreasing CO2 emission is to convert it to other petrochemical products. In this article, 3 possible options for converting available waste streams are compared and production of Urea as the most feasible option is explained along with its impact on GHG reduction.