كاهش هزينه مديريت عدم قطعيت در نرم افزارهاي خود تطبيق با استفاده از الگوريتم ژنتيك

خود تطبيقي روشي موثر براي رويارويي با تغييرات پوياي نرم افزار است. به منظور پاسخگويي به تغييرات در سيستم خود تطبيق، نرم افزار بايد قادر باشد خودش را با توجه به شرايط جديد تطبيق دهد. نرم افزار خود تطبيق، نرم افزاري است كه به صورت يك حلقه بازخوردي توسعه داده شده و قادر است خودش را در زمان اجرا براي پاسخگويي به تغيير نيازها، سيستم و محيط تغيير دهد. يكي از مهمترين مواردي كه در اين نرم افزارها بايد مورد بررسي و رسيدگي قرار گيرد عدم قطعيت است. عدم قطعيت در سيستم هاي خود تطبيق داراي منابع متعددي است. يكي از اين منابع ساده سازي فرضيات است كه دليل بوجود آمدن آن عدم دقت در مدلهاي سيستم است. مسئله انتخاب در نرم افزارهاي خود تطبيق، يكي از منابع توليد عدم قطعيت مرتبط با ساده سازي فرضيات است. در اين مقاله به منظور مديريت عدم قطعيت موجود در مسئله تصميم گيري نرم افزار خود تطبيق، تمامي حالات ممكن مورد بررسي قرار گرفته و بهينه ترين حالت انتخاب مي شود كه در اين حالت عدم قطعيت به كمترين حد ممكن كاهش داده مي شود. در نهايت به منظور كاهش هزينه بالاي اين روش، به منظور انتخاب بهينه ترين حالت از الگوريتم ژنتيك استفاده مي كنيم