ارزيابي كمي اتصال و چسبندگي سبك هاي معماري سيستم خود ترميم

امروزه پيچيدگي يكي از مهم ترين چالش هاي پيش روي متخصصين نرم افزار است و محاسبات خودكار راه حلي است كه براي كم كردن پيچيدگي سيستم هاي نرم افزاري پيشنهاد شده است. يكي از مهم ترين كاربردهاي محاسباتب خودكار توسعه يرفتار خود تطبيقي و خود مديريتي در سيستم هاي نرم افزاري مي باشد. سيستم خود تطبيق سيستمي است كه رفتار خود را براي پاسخ به تغييرات محيط اصلاح مي كند. يكي از انواع سيستم خود تطبيقف سيستم هاي خود ترميم مي باشند و يكي از مهم ترين مسائل در طراحي اين سيستم ها، قابليت نگهداري است. قابليت نگهداري يك سيستم رابطه معكوس با اتصال و رابطه مستقيم با چسبندگي دارد. در اين مقاله، ما معيارهايي براي اندازه گيري اتصال و چسبندگي به منظور ارزيابي سبك هاي معماري سيستم هاي خود ترميم ارائه كرده ايم. به طور كلي نتايج نشان مي دهند كه سبك معماري زنجيره اي از پيكربندها، كم ترين ميزان اتصال و بيشترين ميزان اتصال و بيشترين ميزان چسبندگي را دارد. در نتيجه در مقايسه با ساير سبك ها خود ترميم، بهترين سبك از نظر قابليت نگهداري مي باشد