ارتباط بين خرده مقياس هاي سلامت رواني و سبك هاي مقابله با استرس قهرمانان نخبه دانشگاهي

هدف:پژوهش حاضر با هدف ارتباط بين خرده مقياس هاي سلامت رواني و سبك هاي مقابله با استرس قهرمانان نخبه دانشگاهي انجام ‏گرفت. روش شناسي: پژوهش حاضر از نوع توصيفي- همبستگي است. جامعه¬آماري تحقيق شامل كليه دانشجويان ورزشكار دانشگاه آزاد جيرفت كه تعداد آنها200 نفر هستند، مي باشد. آزمودني ها سه پرسشنامه 1- ويژگي¬هاي فردي از قبيل: جنسيت، سن، سابقه قهرماني، سطح مقام¬هاي قهرماني كسب شده، رشته ورزشي، 2- پرسشنامه¬ي روش¬هاي مقابله با استرس¬(سي اس كا اي¬) 3- پرسشنامه استاندارد شده 28 سوالي سلامت رواني(GHQ)، كه چهار خرده مقياس سلامت جسماني، اضطراب و اختلال خواب، افسردگي و كاركرد اجتماعي را مورد ارزيابي قرار مي دهد را تكميل نمودند. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات ابتدا از آمار توصيفي براي طبقه بندي، تنظيم داده ها، تعيين ميانگين، انحراف معيار و ترسيم نمودار¬ها استفاده شده است. سپس دربخش آمار استنباطي بدليل نرمال نبودن توزيع داده¬ها از روش¬هاي آماري غير پارامتريك ضريب همبستگي اسپرمن استفاده شد. يافته ها: ‏ نتايج تحقيق نشان داد بين سلامت رواني و مولفه هاي آن با سبك هاي مقابله با استرس ارتباط مثبت و معني داري وجود دارد و از بين سبك هاي مقابله با استرس، ميانگين سبك اجتناب¬مدار از ديگر موارد بيشتر بوده است نتيجه گيري: در مجموع، مي توان نتيجه گرفت ورزشكاراني كه از سلامت رواني بهتري برخوردارند به همان ميزان در سبك هاي مقابله با استرس از موقعيت مناسب تري برخوردارند به عبارت ديگر ورزشكاران با نمرات بالاتر در سلامت رواني، استرس كمتري دارند.