تأثير بازخورد خودكنترلي در سطوح ذهن آگاهي مختلف بر اكتساب يك مهارت مجرد

هدف از اين مطالعه بررسي تأثير بازخورد خودكنترلي در سطوح ذهن آگاهي مختلف بر اكتساب يك مهارت مجرد بود. بدين منظور 60 دانشجوي دختر در دامنه سني 18 الي 24 سال از دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز در سال 1395 به‌صورت نمونه در دسترس و هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفي در 4 گروه 15 نفره قرار گرفتند. در اين تحقيق از فرم اطلاعات شخصي، آزمون چندوجهي ذهن آگاهي (FEMQ) و آزمون دقت شوت ثابت بسكتبال، به‌عنوان ابزار استفاده شد. آزمودني‌ها به‌طور هم‌زمان شوت بسكتبال را آموزش ديدند. پس از اتمام جلسات آموزش و تمرين، براي گروه اول بازخورد خودكنترلي با ذهن آگاهي بالا و براي گروه دوم بازخورد خودكنترلي با ذهن آگاهي پائين، براي گروه سوم بازخورد جفت شده با ذهن آگاهي بالا و براي گروه چهارم بازخورد جفت شده با ذهن آگاهي پايين اعمال شد. آزمون اكتساب يك ساعت پس از اتمام تمرينات به عمل آمد. گروه‌هاي خودكنترل بر زمان بازخورد خود، كنترل داشتند و بازخورد را پس از هر كوششي كه احساس نياز كردند، دريافت نمودند. گروه‌هاي جفت شده بر زمان تقاضاي بازخورد كنترلي نداشته و زمان دريافت بازخورد براي هر آزمودني جفت شده مشابه با ترتيبي بود كه همتاي خودكنترلي او براي آن كوشش‌ها بازخورد دريافت كرد. اطلاعات به‌وسيله آزمون تحليل واريانس دوعاملي تركيبي و آزمون تعقيبي LSD تجزيه‌وتحليل شد. نتايج نشان داد عملكرد دو گروه ذهن آگاهي بالا-بازخورد خودكنترلي و ذهن آگاهي بالا-بازخورد جفت شده تفاوتي نداشتند. ميزان خطاي آزمودني‌هاي گروه ذهن آگاهي پايين-بازخورد خودكنترلي در دوره‌هاي زماني پيش‌آزمون و اكتساب تفاوت معني‌داري داشت؛ بنابراين مي‌توان از بازخورد خودكنترلي در كنار تمرينات ذهن آگاهي جهت يادگيري مهارت‌هاي مجرد استفاده نمود.