ارتباط عوامل جامعه پذيري ورزشي و انگيزش ورزشي در دانش¬آموزان پسر مقطع متوسطه(مطالعه موردي؛ منطقه گل تپه)

در پژوهش حاضر به بررسي تاثير عوامل اجتماعي بر انگيزش ورزشي دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول و دوم در منطقه گل¬تپه استان همدان پرداخته شده است. پژوهش از به روش توصيفي-پيمايشي انجام شده است.جامعه آماري دانش آموزان مقطع متوسطه اول و دوم پسر در منطقه گل تپه واقع در استان همدان تشكيل مي¬دادند و از بين آنها 154 نفر بصورت تصادفي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار اندازه گيري اين پژوهش پرسشنامه جهت گيري ورزشي گيل و همكارن (1983) و براي تعيين عوامل جامعه پذيري ،پرسشنامه شمسي و همكاران (1391) بود، كه روايي آنها توسط اساتيد تربيت بدني تاييد شد و پايايي نيز با استفاده از آلفاي كرونباخ در پرسشنامه انگيزش ورزشي87/0 ودر پرسشنامه جامعه پذيري ورزشي با چهار زير مولفه (خانواده، مدرسه، دوستان و رسانه هاي گروهي)86/0 به دست آمد. همچنين براي تجزيه و تحليل داده ها از حصول اطمينان از نرمال بودن داده ها از آزمون كلموگروف-اسميرنف، از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج نشان مي¬دهد، انگيزه ورزشي با جامعه پذيري ورزشي همبستگي مثبت و معناداري P˂01 دارد و در موعلفه هاي خانواده و مدرسه داري همبستگي مثبت و معنادار P˂01 مي باشد و در موعلفه هاي دوستان و رسانه هاي گروهي داراي همبستگي مثبت و معنادار P˂05 مي باشد.