تأثير يوگا بر اضطراب اجتماعي زنان و مردان سالمند

هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير يوگا بر اضطراب اجتماعي زنان و مردان سالمند بود. پژوهش حاضر، نيمه تجربي با ماهيت كاربردي و گمارش تصادفي آزمودني‌ها در گروه‌هاي تجربي و كنترل، به همراه پيش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعه آماري اين تحقيق كليه‌ زنان و مردان 60 سال به بالا استان البرز در سال 1395 بود كه از ميان آن‌ها 30 زن و مرد سالمند، به‌صورت نمونه در دسترس و هدفمند از خانه سالمندان كهريزك استان البرز انتخاب و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل، قرار گرفتند. از پرسشنامه اضطراب اجتماعي (گلاس و همكاران، 1982) به‌عنوان ابزار در اين مطالعه استفاده شد. گروه تجربي ﺑﻪ ﻣﺪت 6 ﻫﻔﺘﻪ و ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ 3 ﺟﻠﺴﻪ به مدت 45 دقيقه مورد مداخله قرار گرفت. داده‌ها به‌وسيله آزمون شاپيرو-ويلك و آزمون تحليل واريانس دوعاملي تجزيه‌وتحليل شد. نتايج نشان داد تمرينات يوگا بر اضطراب اجتماعي زنان و مردان سالمند اثر معناداري ندارد و تفاوت بين اضطراب اجتماعي دو گروه تحقيق در پيش‌آزمون و پس‌آزمون تقريباً مشابه است (619/0=P). همچنين تمرينات يوگا بر افكار مثبت (694/0=P) و نيز افكار منفي (435/0=P)، زنان و مردان سالمند اثر معناداري ندارد و تفاوت بين افكار مثبت و منفي دو گروه تحقيق در پيش‌آزمون و پس‌آزمون اندك است. با توجه به يافته‌هاي اين تحقيق، در كنار مداخله يوگا از مداخلات روان‌شناختي نيز جهت كاهش اضطراب اجتماعي سالمندان استفاده شود، همچنين تحقيقات بيشتري در اين زمينه روي سالمندان انجام گيرد.