بررسي تاثيرحاد فعاليت هوازي شديد بر ميزان پروتئينئوري پسران نوجوان فعال شهر اردبيل

تأثير فعاليت هاي ورزشي بر عملكرد كليه ها و تأثير متقابل ورزش و كليه ها بر يكديگر توجه بسيار ي از متخصصان علوم ورزشي را به خود جلب كرده است. بدين منظور هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير حاد فعاليت هوازي شديد بر ميزان پروتئينئوري پسران نوجوان فعال شهر اردبيل بود. آزمودني هاي اين پژوهش شامل 14 پسر نوجوان فعال (ميانگين سني 46/0±85/12 سال، قد 74/2±85/149 سانتيمتر، وزن 69/3±56/49 كيلوگرم، شاخص توده بدني 1/1±06/22 كيلوگرم بر مجذور قد) در گروه تجربي (7 نفر) و كنترل (7 نفر) بودند. پروتكل تمريني آزمون 1600 متر بود. قبل، بلافاصله و يك ساعت بعد آزمون نمونه هاي ادراري جمع آوري شده و به آزمايشگاه منتقل شد. متغيرهاي تحقيق حاضر عبات بودند از: آلبومين، پروتئين تام و كراتينين. براي اندازه گيري تغييرات درون گروهي از آزمون اندازه گيري مكرر (Repeated measure) و جهت مقايسه دو گروه در تمام مراحل از آزمون آماري تي مستقل استفاده شد. در بررسي تغييرات بين گروهي دو گروه فعال تجربي و كنترل، نتايج آزمون T مستقل نشان داد، بين دو گروه از لحاظ ميزان دفع آلبومين، پروتئين تام و كراتينين در ادرار در مرحله بلافاصله بعد آزمون و يك ساعت بعد آزمون تفاوت معناداري وجود ندارد (05/0 P). فقط در مرحله 1 ساعت بعد آزمون، از لحاظ ميزان كراتينين دفع شده در ادرار بين دو گروه فعال تجربي و كنترل با سطح معناداري 004/0 تفاوت معناداري وجود داشت. در زمينه تغييرات درون گروهي گروه تجربي، نتايج آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر نشان داد كه تفاوت معنا¬داري بين ميزان پروتئين تام دفع شده در ادرار آزمودني هاي گروه تجربي در بين مراحل آزمون وجود ندارد. با توجه به نتايج مطالعه حاضر، به نظر مي رسد اجراي پروتكل مورد نظر تحقيق در پسران نوجوان فعال بلامانع مي باشد. هر چند كه انجام تحيققات بيشتر در اين زمينه ضروري مي باشد.