بررسي سطح يادگيري دانش آموزان از مبحث چگالي به كمك نظريه ي ساختارگرايي APOS

آموزش و يادگيري مفاهيم فيزيك مدتي طولاني است كه موضوع پژوهش هاي مهم در آموزش فيزيك شده است.چالشي كه پيش روي آموزشگران وجود دارد اين است كه چه رويكرد و روش آموزشي در پيش گرفته شود تا فراگيران به درك درستي از مفاهيم فيزيك برسند. درك مفاهيم فيزيك و ساخت و سازهايي كه فراگيران براي يادگيري اين مفاهيم در ذهن خود تشكيل مي دهندهمواره با مشكلاتي روبرو بوده است.براي شناسايي و حل اين مشكلات بايد از ابزارهاي علمي استفاده كرد كه نحوه ي انديشيدن فراگيران در باره ي مفاهيم فيزيك و چگونگي يادگيري آن مفاهيم توسط آنها را براي آموزشگر مشخص كند. يكي از اين ابزارها، نظريه ي ساختارگرايي APOS است. به كمك اين نظريه نه تنها مي توان عواملي كه باعث توسعه ي مفهوم در ذهن مي گردد را شناسايي نمود، بلكه مي توان عوامل بازدارنده ي رشد مفهوم را نيز مشخص كرد .پژوهش حاضر يك پژوهش كمي است كه به روش زمينه يابي انجام شده و ساخت و سازهاي ذهني دانش آموزان در مفهوم چگالي توسط نظريه ي ساختارگرايي APOS بررسي نموده است.نمونه ي مورد مطالعه 45 نفر از دانش آموزان سال دهم رشته ي رياضي از يكي از دبيرستانهاي تهران هستند .ابزار آزمون پرسشنامه اي شامل 9سوال است كه توسط محقق طراحي شده است.نتايج حاصل از تحقيق نشان داد كه اكثر دانش آموزان مفهوم چگالي را در سطح عمل و فرايند درك كرده اند و اكثريت آنها در درك مفهوم چگالي در سطح شيء و طرح واره ناتوانند.