تاثير كاربرد روي و اسيد هيوميك بر عملكرد و اجزاي عملكرد آفتابگردان در شرايط تنش خشكي

اين آزمايش طي سال 1393 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامي واحد بجنورد به صورت اسپليت پلات فاكتوريل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. تنش خشكي در سه سطح بدون تنش، تنش ملايم و تنش شديد (انجام آبياري به ترتيب پس از 60، 100 و 140 ميليمتر تبخير از سطح تشتك تبخير كلاس A ) به عنوان فاكتور اصلي و فاكتوريل كاربرد روي (در دو سطح صفر و 5/2 در هزار) و كاربرد اسيد هيوميك (در دو سطح صفر و 4 ليتر در هكتار) به عنوان فاكتور فرعي بودند. نتايج نشان داد كه با افزايش تنش خشكي از عملكرد آفتابگردان كاسته شد، اما كاربرد روي از طريق افزايش قطر طبق و تعداد دانه در طبق، توانست عملكرد دانه را بهبود ببخشد. كاربرد اسيد هيوميك نيز به صورت معني داري موجب افزايش عملكرد دانه از طريق افزايش وزن دانه، قطر طبق و تعداد دانه در طبق تحت شرايط تنش خشكي شد. مي توان چنين اظهار داشت كه اثرات هم افزايي كاربرد روي و اسيد هيوميك از طريق افزايش قطرطبق، تعداد دانه در طبق و وزن دانه، موجب بهبود عملكرد آفتابگردان در شرايط تنش خشكي شده است.