تاثير كاربرد سولفات روي بر بهبود خصوصيات كيفي دانه گندم در خاك آهكي

ميزان قابل جذب عنصر روي به دليل آهكي بودن خاك¬هاي اكثر مناطق كشور پايين بوده كه ضمن كاهش عملكرد دانه، ميزان روي گندم نيز كم خواهد بود. بر همين اساس، اين آزمايش به صورت گلداني در دانشگاه مراغه به‌منظور بررسي واكنش 4 ژنوتيپ گندم به كاربرد سولفات روي در خاك آهكي در قالب طرح فاكتوريل بر پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي به اجرا در آمد. در مرحله رسيدگي علاوه بر پروتئين دانه، غلظت روي دانه، اسيد فيتيك و نسبت مولي اسيد فيتيك به روي ارزيابي گرديد. نتايج نشان داد كه كاربرد سولفات روي نتوانست ميزان پروتئين دانه را در مقايسه با شاهد افزايش دهد. كاربرد سولفات روي سبب افزايش معني‌دار ميزان روي دانه ولي كاهش اسيد فيتيك و كاهش نسبت مولي اسيد فيتيك به روي گرديد. همچنين، ژنوتيپ¬هاي گندم از نظر پروتئين و ميزان عنصر روي موجود در دانه با هم تفاوت معني‌داري داشتند. به طور كلي مي¬توان كشت ژنوتيپ گندم KC-3426 براي توليد دانه¬هاي با كيفيت در مناطق با كمبود روي را توصيه كرد. در نهايت كاربرد خاكي و برگي سولفات روي موثرترين روش براي بالا بردن ميزان روي موجود در دانه و نسبت مولي روي به فيتات بود. لذا با در نظر گرفتن نقش ويژه گندم در تأمين انرژي روزانه اكثر مردم، مي‌توان از روش ياد شده، به‌عنوان يك راهكار كوتاه مدت، براي تأمين روي مورد نياز مردم كشور بهره برد.