تعيين مناسبترين زمان برداشت بادام زميني از نظر حداكثر كيفيت طي مراحل مختلف نمو

به دليل اينكه بذرهاي بادام زميني در زير خاك تشكيل مي¬شوند، در صورت عدم برداشت به موقع دستخوش زوال شده و افت خصوصيات كيفي در بذرها مشاهده خواهد شد. بنابراين هدف از اين مطالعه رسيدن به يك رابطه تجربي ساده و تعيين مناسبترين زمان برداشت از طريق ارزيابي خصوصيات مورفولوژيك و فيزيولوژيك غلاف¬ها و بذرها و همچنين كيفيت بذر در دو تاريخ كشت زودهنگام و ديرهنگام است. آزمايش در قالب طرح بلوك¬هاي كاملاً تصادفي در مزرعه پژوهشي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان انجام شد. غلاف¬ها پس از رسيدن به حداكثر گلدهي به صورت هفتگي برداشت شدند. غلاف¬ها و بذرهاي تاريخ كشت¬هاي مختلف در 50 تا 60 روز پس از حداكثر گلدهي به طور معني داري از ساير تاريخ¬هاي نمونه برداري و پس از رسيدن به حداكثر اندازه كوچكتر بودند. رنگ غلاف و بذرهاي داخل آن پس از گذشت 110 روز تغيير رنگ داده و قهوه¬اي شدند. در اين زمان وزن خشك بذر (SDW) به حداكثر ميزان خود رسيده و محتواي رطوبت بذر (SMC) نيز به مناسبترين ميزان جهت برداشت مي¬رسد. حداكثر قدرت و درصد جوانه زني بذر در دو تاريخ كشت زودهنگام و ديرهنگام به ترتيب پس از 120 و 80 روز از گلدهي مشاهده مي¬شود. بنابراين برداشت بادام زميني را مي¬توان حدود يك هفته بعد از رسيدگي فيزيولوژيك و با رسيدن به رطوبت 30 درصد انجام داد، بدون اينكه بر عملكرد آن تاثير نامطلوبي داشته باشد.