تاًثيرمواد تنظيم كننده رشد برعملكرد وكارايي مصرف آب دو رقم زراعي نخود (. Cicer arietinum. L)درشرايط تنش خشكي

دراين پژوهش ارزيابي واكنش وزن بيوماس، عملكرد دانه، وزن صد دانه، كارايي مصرف آب وارتفاع بوته دو رقم زراعي نخود به تنش خشكي ومحلول پاشي مواد تنظيم كننده رشد درايستگاه تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي گريزه سنندج مطالعه شد. اين آزمايش در سال1390به صورت اسپليت پلات فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار اجراء شد، تنش خشكي در4 سطح (1- آبياري كامل به عنوان شاهد 2- قطع آبياري در مرحله رشد رويشي 3- قطع آبياري درمرحله رشد زايشي و 4 - قطع آبياري در مراحل رشد رويشي و زايشي) به عنوان فاكتور اصلي و ارقام نخود شامل ILC482 و محلي كردستان به عنوان فاكتور فرعي اول و تركيبات تنظيم كننده رشد شامل اسيداسكوربيك (100 ميلي گرم در ليتر)، اسيد ساليسيليك (200 ميلي گرم در ليتر) وآب معمولي (شاهد) به صورت محلول پاشي در مرحله رويشي به عنوان فاكتور فرعي دوم در نظر گرفته شدند. نتايج حاصل از اين بررسي نشان داد كه تنش خشكي سبب كاهش وزن بيوماس، عملكرد دانه، كاراني مصرف آب عملكرد دانه، كاراني مصرف آب وزن بيوماس، وزن صد دانه وارتفاع بوته گرديد. رقم ILC482 ازارتفاع بوته بيشتر و رقم كردستان از وزن صد دانه بالاتري برخوردار بود. اسيد آسكوربيك سبب افزايش وزن بيوماس، كارائي مصرف آب عملكرد دانه گرديد. وزن صد دانه و ارتفاع بوته تحت تاثير مواد تنظيم كننده رشد قرار نگرفتند. با توجه به نتايج اين تحقيق به طور كلي مي توان گفت كه كاهش كاراني مصرف آب عملكرد دانه، كاراني مصرف آب وزن بيوماس، وزن صد دانه با اعمال تنش خشكي در مرحله رشد زايشي نسبت به ساير تيمارهاي تنش مشهودتر بود. رقم ILC482 از برتري عملكرد دانه نسبت به رقم كردستان برخوردار بود و تحمل بيشتري به تنش خشكي نشان داد. اسيد آسكوربيك درافزايش عملكرد دانه، وزن بيوماس نقش بيشتري را درآزمايش ايفاء كرد.