اثر محتوي رطوبت بذر و مدت انباركردن بر جوانه¬زني و بنيه بذر سه رقم گندم(Triticum aestivum L.) در استان مازندران

اين تحقيق به¬منظور بررسي تأثير محتوي رطوبت بذر در زمان برداشت و مدت انباركردن بر برخي خصوصيات جوانه-زني و بنيه بذر و گياهچه سه رقم گندم در استان مازندران به صورت كرت¬هاي دوبار خردشده براساس طرح بلوك¬هاي كامل تصادفي با 4 تكرار اجرا شد. تيمارها بذرهاي ارقام مرواريد، ميلان وN8019 برداشت شده با محتوي رطوبت¬هاي10،12 ،14 و16درصد و انبار شده به¬مدت2،3 و4 ماه بعد از برداشت بودند. با آزمون جوانه¬زني استاندارد، درصد جوانه¬زني نهايي، درصد گياهچه¬هاي عادي، متوسط زمان جوانه¬زني، طول و وزن خشك گياهچه و شاخص¬هاي وزني و طولي بنيه گياهچه تعيين و هدايت¬الكتريكي اندازه¬گيري شد. نتايج نشان داد بذرهاي برداشت شده با محتوي رطوبت10 درصد و انبارشده به-مدت2 ماه، بذرهاي ارقام ميلان و N8019 انبار شده به¬مدت4 ماه و بذرهاي رقم ميلان برداشت¬شده با محتوي رطوبت12 درصد از بيشترين درصد جوانه¬زني نهائي برخوردار بودند. بذرهاي ارقام مرواريد و ميلان برداشت¬شده با محتوي رطوبت10 درصد و 2 ماه انبار شده و بذرهاي رقمN8019 با محتوي رطوبت12 درصد برداشت و 2 ماه انبار شده داراي بيشترين درصد گياهچه¬هاي عادي بودند. كمترين متوسط زمان جوانه¬زني به بذرهاي رقم ميلان برداشت شده با محتوي رطوبت بذر10درصد و 3 ماه انبار شده، تعلق داشت. براساس نتايج اين تحقيق تفاوت ارقام ازلحاظ پاسخ خصوصيات جوانه¬زني و بنيه بذر مورد بررسي به محتوي رطوبت درهنگام برداشت و مدت انبارماني مشخص¬شد. همچنين، بهبود كيفيت بذر با انباركردن مشاهده شده را مي¬توان به پديده پس¬رسي بذرها و اثر انباركردن خشك نسبت داد.