بررسي وضعيت فراواني قارچ‌هاي ميكوريز آربوسكولار ريزوسفر بادرشبو در منطقه اروميه

اين تحقيق به منظور بررسي فراواني جمعيت اسپوري، الگوي پراكنش و تعيين شاخص‌هاي كلنيزاسيون قارچ‌هاي ميكوريز آربوسكولار ريزوسفر بادرشبو (Dracocephalum moldavica L.) در منطقه اروميه صورت پذيرفت. نمونه برداري در ماه‌هاي ارديبهشت و خرداد سال 1394 از مزارع بادرشبو واقع در شهرستان اروميه و حومه آن انجام شد. محل‌هاي نمونه برداري به 9 ناحيه تقسيم بندي شده و 36 نمونه مركب خاك بطور كاملا تصادفي از عمق 15-10 سانتي‌متري خاك جمع آوري گرديد. جهت جداسازي‌ ‌اسپور قارچ‌ها‌ و شمارش فراواني آنها از روش شستشو توسط الك و سانتريفوژ در محلول ساكارز استفاده شد. اسپور قارچ‌هاي ميكوريز آربوسكولار در تمام نمونه‌هاي جمع آوري شده از مزارع بادرشبو در منطقه اروميه يافت شدند. جمعيت اسپوري صرف نظر از گونه قارچي بين 108 تا 582 عدد در 35 گرم خاك خشك تخمين زده شد. بيشترين ميانگين جمعيت اسپوري مربوط به حومه كلوان با ميانگين 412 اسپور بود و پس از آن به ترتيب، مناطق حومه وقاصلو، كشتيبان، توپراق‌قلعه، شيرآباد، حيدرلو بيگلر، آغچه ‌قلعه، گويچه ياران و اوخچيلار قرار داشتند. شاخص هاي فراواني ميكوريزايي(%F) در اكثر مناطق نمونه برداري بين 95 تا 100 درصد و تراكم ميكوريزايي (%M) نيز از 7/19 درصد‌‌‌‌‌ در منطقه وقاصلو تا 7/53 درصد ‌در منطقه اوخچيلار متغير بود. براساس نتايج حاصل از اين تحقيق مشخص شد كه اسپور قارچ‌هاي ميكوريز آربوسكولار در تمام نمونه‌هاي جمع آوري شده از مزارع بادرشبو در منطقه اروميه يافت شدند و تفاوت در جمعيت اسپوري قارچ‌هاي ميكوريز آربوسكولار به دليل شرايط محيطي، ارتفاع منطقه و تراكم ريشه‌هاي گياه ميزبان مي‌باشد.