بررسي صفات كيفي و كمي چغندرقند تحت تأثير سيليس

يكي از راهكارهاي مناسب جهت افزايش صفات زراعي و فيزيولوژيكي مفيد محصولات در شرايط خشكي كنوني كشور تأثير سيليس بر روي محصولات مهم است. به اين منظور آزمايشي در قالب طرح بلوك كامل تصادفي به سه تكرار و 9 تيمار سيليس و يك تيمار شاهد انجام شد. محلول پاشي در دو مرحله 60 روز پس از كاشت و 90 روز پس از كاشت انجام شد. محلول سيليس در مقادير 5/1 ، 3 ، 6 ميلي مولار به عنوان تيمارهاي 25 ، 50 ،100 درصد تهيه گرديد . تيمارها عبارت بودند از شاهد، خيساندن بذور در 25 % سيليس (25)، خيساندن بذور در50 % سيليس (50)، محلول پاشي در 25 % سيليس بدون خيساندن (25+0)، محلول پاشي در 50 % سيليس بدون خيساندن بذور (50 + 0)، محلول پاشي 25 % سيليس در مرحله اول و 50 % سيليس در مرحله دوم (50 + 25)، محلول پاشي در 50 % سيليس در مرحله اول و دوم (50 + 50)، خيساندن در 25 % سيليس و محلول پاشي 25 % سيليس در مرحله اول و دوم (25+25+25) ،خيساندن 50% سيليس محلول پاشي 50%سيليس در مرحله اول و دوم (50+50+50) و محلول پاشي 100 % سيليس (100) در مرحله اول. نتايج حاصله نشان داد كه تيمارهايي كه درصد سيليس بيشتري اعمال شده بود (100) و (50+50+50) ،داراي درصد قند ناخالص بالاتري و ميزان مواد مضره سديم، پتاسيم و نيتروژنه كمتري در ريشه داشتند.همچنبن بالا بودن مقدار آب نسبي در اين تيمار ها كه معيار مناسبي براي ميزان مقاومت به خشكي است پس از محلول پاشي در مرحله اول بوجودآمد.