تأثير سطوح مختلف شوري بر عملكرد و برخي صفات مورفولوژيك ارقام بهاره كلزا (Brassica napus L.) و خردل‏هندي(B. juncea L.)

به‌منظور بررسي تأثير سطوح مختلف شوري بر عملكرد و صفات مورفولوژيك گونه‏هاي روغني بهاره آمفي‏ديپلوئيد براسيكا آزمايشي به‏صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي بيرجند در سال 1394 انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل دو رقم كلزا (Hyola 401 و RGS) و خردل‏هندي و سطوح مختلف شوري در چهار سطح شامل 9/1 (محلول هوگلند بعنوان شاهد)، 5، 10 و 15 دسي‏زيمنس ‏برمتر (حاصل از كلريدسديم در محلول‏ هوگلند) بود. تجزيه واريانس عملكرد و صفات‏ مورفولوژيك براي اثرات اصلي فاكتورهاي موردنظر معني‌دار بود. مقايسه ميانگين صفات مورد ارزيابي نشان داد كه خردل هندي نسبت به ارقام كلزا در صفات ارتفاع گياه، تعداد برگ، تعداد شاخه اوليه و تعداد شاخه ثانويه از برتري معني‌داري برخوردار بود و رقم RGS با اختلاف معني‏داري با رقم Hyola 401، كمترين مقدار صفات فوق‌الذكر و بيشترين مقدار وزن‏تر و خشك اندام هوايي را به خود اختصاص‏داد. رقم Hyola 401 بالاترين مقدار عملكرد دانه، عملكرد روغن و بيشترين افت عملكرد دانه ناشي از افزايش سطح شوري به‏ميزان 31/73 درصد نسبت به شاهد را دارا بود. بيشترين و كمترين ميزان كاهش تا سطح شوري dS/m 15 نسبت به شاهد به ترتيب مربوط به عملكرد روغن با 81/68 درصد و تعداد برگ با 37/27 درصد بود. افزايش سطح شوري از 5 تاdS/m 15 كاهش معني‏داري را در صفات تعداد برگ و شاخه ثانويه رقم RGS و تعداد شاخه اوليه خردل هندي به‏وجود نياورد. درنتيجه افزايش غلظت نمك، رشد اجزاي مختلف گياه، زيست‏توده، صفات مورفولوژيك، عملكرد دانه و روغن درارقام موردبررسي كاهش يافت.