ارزيابي عملكرد و برخي صفات زراعي هيبريدهاي سينگل كراس آفتابگردان در مازندران

معرفي هيبريدهاي جديد آفتابگردان در مناطق مختلف جهان توسط محققين مختلف در حال انجام است. از آنجائي‌كه آفتابگردان بومي ايران نيست استفاده از ژنوتيپ‌هاي خارجي مي‌تواند به غني‌تر شدن خزانه ژني اين گياه در كشور و افزايش سطح زيركشت و عملكرد آفتابگردان در كشور كمك شاياني بنمايد. آزمايش فوق در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با 15 تركيب به همراه 5 هيبريد فرخ، آذرگل، هايسان33، آلستار و SHF81-90 بعنوان شاهد در چهار تكرار درسال زراعي 1390 به اجرا در آمد. تجزيه واريانس داده‌ها از نظر صفات مورد بررسي از جمله ارتفاع بوته، طول دوره رويش، عملكرد دانه، وزن هزاردانه، طول دوره گل‌دهي، طول دوره گل‌دهي تا رسيدن و طول دوره جوانه زدن تا گل‌دهي ‌درسطح احتمال 1 و 5 درصد احتمال معني‌دار شد. از نظر صفت قطر طبق بين تيمارها اختلاف معني‌دار از نظر آماري مشاهده نگرديد. مقايسه ميانگين داده‌ها به روش دانكن بيان‌گر آن است كه زودرس‌ترين تيمار از نظر طول دوره رويش، تيمارهاي CMS51×R864 و RF81-65×AF80-429/2/3با ميانگين 90 روز بوده كه از نظر آماري در كلاس g پائين‌تر از تيمارهاي شاهد قرار گرفتند. از نظر عملكرد دانه تركيب RF81-131/1×AF81-222 با ميانگين 3936 كيلوگرم در هكتار دركلاس a قرار گرفته و از نظر آماري اختلاف معني‌داري را نسبت به تيمارهاي شاهد نشان داد. بالاترين وزن هزاردانه مربوط به تيمارهاي CMS51×R864و RF81-65×AF80-436/2/2 بترتيب با ميانگين 2/61 و 57 گرم بوده كه نسبت به تيمارهاي شاهد بجز آذرگل در سطح احتمال 1% تفاوت معني‌داري داشتند. با توجه به صفات مورد بررسي دورگ RF81-131/1×AF81-222 به عنوان برترين تركيب پيشنهاد مي¬گردد.