بررسي تنوع مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي برخي از ژنوتيپ¬هاي چغندرقند (Beta vulgaris L.)از نظر مقاومت به بولتينگ

توليد ساقه گل¬دهنده (بولتينگ) از جمله صفات نامطلوب در چغندرقند زراﻋﯽ مي¬باشد كه به عملكرد ريشه و قند خسارت وارد مي¬سازد. اين آزمايش به منظور بررسي مقاومت به بولتينگ در ژنوتيپ¬هاي چغندرقند در گلخانه دانشگاه ياسوج در سال 1394 انجام شد. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار اجرا گرديد. عامل اول دو شرايط كاشت شاهد و بهاره سازي و عامل دوم بيست ژنوتيپ چغندرقند بودند. براي بهاره سازي بوته¬ها در مرحله شش برگي به مدت 12 هفته در معرض درجه حرارت شب و روز 6 و 8 درجه سلسيوس و طول روز 8 و 16 ساعت تاريكي و روشنايي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه هر سه اثر بهاره سازي، ژنوتيپ و بر همكنش آنها براي ويژگي¬هاي اندازه گيري شده معني دار شدند. در اثر بهاره¬سازي ژنوتيپ هاي 32106، مراك و آنتيك از نظر ويژگي غلظت قندهاي محلول و ژنوتيپ هاي 32102 و آنتيك از نظر پرولينبرتر بودند. نتايج كلي نشان داد ژنوتيپ هاي 32099، 32109، 32117، 32106، 32102، 32101، 32116، كرجي، آنتيك، دورتي، مراك، F-20505) نسبت به توليد ساقه گل¬دهنده مقاوم و ژنوتيپ¬¬هاي 32122، 32123، 32116، 32113، 32107، 32111، شيرين و SBSI.16 حساس به بولتينگ بودند.