بررسي تأثير تنش آب و تلفيق كودهاي شيميايي- آلي بر پروتئين و توليد گندم بهاره

هدف اين تحقيق بررسي تأثير تنش آب و تلفيق كودهاي شيميايي - آلي بر پروتئين و توليد گندم بهاره رقم پيشتاز، است. آزمايش به صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوك كامل تصادفي، در 3 تكرار اجرا شد. عامل اصلي، تيمار تنش آبياري در 3 سطح(قطع آبياري در مرحله گلدهي(a1)، پرشدن دانه(a2) و آبياري عرف منطقه(a3) و عامل فرعي، تيمار كودي در 4 سطح(15 تن كمپوست قارچ+15 تن كود دامي(b1)، 60 كيلوگرم نيتروژن + 15 تن كود دامي(b2)، 60 كيلوگرم نيتروژن+15 تن كمپوست قارچ(b3) و 120 كيلوگرم نيتروژن(b4) بوده است. تيمار تنش آبياري و تيمار كودي بر روي صفات وزن بيولوژيك، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، پرولين و پروتئين بذر و توليد، اثر معني داري داشته است. نتايج نشان داد در شرايط تنش آب، تلفيق كودهاي شيميايي- آلي با بهبود خواص فيزيكي خاك در افزايش ظرفيت ذخيره رطوبت و آب قابل دسترس گياه مؤثر بوده، با كاهش اثر تنش آب، مقادير پرولين، پروتئين دانه و عملكرد گندم در مقايسه با آبياري عرف منطقه افزايش يافت. افزايش پرولين برگ مانع تجزيه بيشتر پروتئين و موجب پتانسيل اسمزي بهينه براي جذب و نگهداري بيشتر آب در گياه، مي شود. افزايش مقدار پروتئين دانه(4-2%) و توليد محصول(25-5%) و كاهش مقدار مصرف كود شيميايي(50-30%) از اثرات مفيد كاهش تنش آبي و كاربرد تلفيقي كودهاي شيميايي- آلي، است.