بررسي كارايي همزيستي قارچ ميكوريزا و باكتري هاي ريزوسفري بر شاخص كلروفيل و برخي پارامترهاي رشد رويشي اندام هوايي سيب‌زميني در مزرعه

هدف از انجام اين پژوهش بررسي تأثير قارچ ميكوريز آربسكولار و باكتري محرك رشد گياه بر شاخص كلروفيل و برخي شاخص‌هاي رويشي اندام هوايي سيب زميني در شرايط مزرعه‌اي بود. براي اين منظور در قالب يك آزمايش فاكتوريل و طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار، اثر دوسطح قارچ(بدون قارچ، قارچ گلوموس موسه)، دوسطح باكتري سودوموناس فلورسنس(بدون باكتري، سويه 173) و باكتري جنس باسيلوس(بدون باكتري، باسيلوس سابتيليس) بر دو رقم سيب‌زميني(اگريا، سانته) بررسي شد. نتايج مقايسه ميانگين نشان داد كه شاخص كلروفيل و برخي فاكتورهاي رشد رويشي اندام هوايي به طور معني‌داري(05/0 p) متفاوت بود.كاربرد مجزاي باكتري باسيلوس سابتيليس شاخص كلروفيل را در رقم سانته افزايش داد. تلقيح مشترك باكتري سودموناس فلورسنس سويه 173 و باسيلوس سابتيليس وزن خشك برگ را به طور معني‌داري نسبت به شاهد افزايش داد. وزن خشك برگ رقم اگريا در تلقيح مجزاي قارچ گلوموس موسه بامتوسط وزن 9/106 گرمبيشترين بود. تلقيح مجزاي قارچ گلوموس موسه طول ساقه را 9/11 درصد نسبت به شاهدافزايش داد.رقم اگريا با 1/24 درصد افزايش در مقايسه با رقم سانته و تلقيح مجزاي قارچ گلوموس موسه و نيز باكتري باسيلوس سابتيليسبيشترين مقدار وزن خشك ساقه را داشت. پيشنهاد مي شود با توجه به نتايج اين پژوهش مزرعه‌اي و با هدف كارايي حداكثري نهاده‌هاي شيميايي مصرفي در برنامه تغذيه‌اي مزارع سيب زميني استفاده توأم از قبيل ريزجاندارهاي زيستي مورد توجه قرار گيرد.