ريزازديادي سوسن چلچراغ (.Lilium ledebourii Boiss) در شرايط درون شيشه‌اي به منظور حفاظت از ذخاير ژنتيكي آن

استفاده از روش‎هاي نويني مثل كشت بافت كه با سرعتي مناسب بتواند براي كشت، بازسازي و حفاظت از ذخاير ژنتيكي به كار گرفته شود بسيار حايز اهميت است. سوسن چلچراغ از جمله گياهان بومي و در حال انقراض كشور است كه هر ساله به دليل برداشت غيرقابل كنترل گل و پياز از رويشگاه‌هاي طبيعي، بيش از پيش در معرض نابودي قرار دارد. روش مرسوم ازدياد اين گياه از طريق كشت فلس به علت تعداد كم فلس و در نتيجه محدود بودن نقاط مريستمي، داراي كارايي پايين است. از اين رو كشت درون شيشه‌اي مي‌تواند روشي مناسب براي ازدياد انبوه اين گياه در زمان كوتاه باشد. هدف از بررسي حاضر تعيين بهترين شرايط باززايي با استفاده از هورمون‌هاي گياهي در تركيب با يك تنش غيرزيستي در محيط كشت بافت مي‌باشد. داده‌ها بصورت تركيب تيماري در قالب طرح كاملاً تصادفي مورد تجزيه قرار گرفت. نتايج نشان داد كه در تركيب‌هاي تيماري صفر، 01/0، 1/0 ميلي‌گرم در ليتر NAA بعلاوه 5 ثانيه فراصوت، 1/0 ميلي‌گرم در ليتر NAA بعلاوه 10 ثانيه و 1 ميلي‌گرم در ليتر NAA بعلاوه صفر، 5، 20 و 30 ثانيه فراصوت‌دهي بيشترين تعداد پيازچه را نسبت به شاهد داشتند. با نتايج حاصل از اين آزمايش، علاوه بر ازدياد سريع و جلوگيري از كاهش ذخاير ژنتيكي اين گونه‌ گياهي، زمينه براي دستكاري ژنتيكي و اصلاح خصوصيات اين گياه و همچنين توليد متابوليت‌هاي ثانويه آن فراهم خواهد شد.