مدل¬سازي الگوي رشدي ارتفاع بوته در برنج

برنج يكي از مهم ترين گياهان در بين غلات و پس از گندم مهمترين ماده غذايي دنيا است. آگاهي از روند رشد ارتفاع بوته به عنوان يكي از مهمترين صفات موفولوژيكي در برنج، مي¬تواند در تجزيه و تحليل رشد كارا باشد. در اين راستا روش‌هاي رياضي از جمله تعيين بهترين تابع رگرسيوني كه بتواند ارتفاع بوته را نسبت به زمان كمي نموده و مقادير آن را پيش¬بيني نمايد، مي¬تواند اطلاعات مفيدي در مورد اين گياه ارائه نمايد. در پژوهش حاضر به منظور برازش بهترين مدل رگرسيوني توجيه كننده¬ رابطه¬ بين افزايش ارتفاع بوته برنج رقم شاه¬پسند نسبت به زمان، آزمايشي در مزرعه پژوهشي دانشكده كشاورزي دانشگاه گيلان در بهار و تابستان 1394 انجام گرديد. پس از ثبت ارتفاع بوته از ابتداي مرحله زايشي رشد تا رسيدگي فيزيولوژيك، از 12 مدل غير خطي از جمله لجستيك، نمايي، لگاريتمي، درجه سوم، هذلولي، شنات، نمايي مجانب، چاپمن-ريچارد، وان برتالانفي، گومپرتز، تواني و ويبول استفاده شد. نتايج نشان داد، مدل شنات با داشتن بالاترين ضريب تبيين تصحيح شده (R2=0.998) و كمترين جذر ميانگين مربعات خطا (RMSE=0.118) كارامدترين مدل است. انتظار مي¬رود بتوان از اين مدل با دقت بسيار بالا براي پيش¬بيني ارتفاع بوته در رقم شاه پسند استفاده نمود.