استفاده از شاخص¬هاي مقاومت در ارزيابي تعدادي ژنوتيپ گندم به تنش خشكي

به منظور بررسي شاخص¬هاي تحمل به تنش و شناسايي ژنوتيپ¬هاي متحمل به شرايط تنش خشكي، تعداد 28 ژنوتيپ گندم با سطوح پلوئيدي تترا و هگزا از 16 گونه در قالب طرح بلوك¬هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دو شرايط تنش و عدم تنش خشكي مورد آزمايش قرار گرفتند. تنش آخر فصل قبل از مرحله گلدهي اعمال شد. نتايج همبستگي ميان شاخص¬هاي مقاومت به خشكي و عملكرد در شرايط تنش و بدون تنش نشان داد كه شاخص¬هاي STI، MP و GMP براي انتخاب ژنوتيپ¬هاي با عملكرد بالا در هر دو شرايط مناسب مي¬باشند. نتايج باي¬پلات شاخص¬ها و تجزيه به مولفه¬هاي اصلي در شرايط تنش 10 ژنوتيپ را به عنوان بهترين ژنوتيپ¬ها از نظر عملكرد بالا و حساسيت پايين به تنش خشكي شناسايي كرد. تجزيه خوشه¬اي بر اساس شاخص¬هاي برتر ژنوتيپ¬هاي مورد مطالعه را به دو گروه كلي تفكيك كرد كه اين نتايج با نتايج حاصل از ترسيم باي¬پلات گابريل و ترسيم سه بعدي كاملا مطابقت داشت. بين ژنوتيپ¬هاي تتراپلوئيد و هگزاپلوئيد از نظر صفات مورد بررسي تفاوت چنداني وجود نداشت.